Przepisy nakładające na podatników obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania w terminie zobowiązania, po dwóch latach obowiązywania, nie przyczyniły się do zmniejszenia zatorów płatniczych. Dlatego powinny zostać uchylone – uważa Konfederacja Lewiatan.

Ich uchwalenie było reakcją ustawodawcy na występujące w gospodarce zatory płatnicze prowadzące do pogorszenia lub utraty płynności finansowej przez część firm. Miały wpłynąć na zwiększenie dyscypliny płatniczej tych przedsiębiorców, którzy wykorzystując swoją przewagę rynkową, wymuszają na słabszych nieprzyzwoicie długie terminy płatności.

Obowiązujące od 1 stycznia 2013 r. przepisy ustawy z 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce wprowadziły rozwiązanie polegające na obowiązku dokonywania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu w ciągu 30 dni od daty upływu terminu płatności ustalonego przez strony, a w przypadku gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni – nieuregulowania jej w ciągu 90 dni od dnia zaliczenia kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu do kosztów uzyskania przychodów.

Przepisy te miały stanowić wsparcie dla firm mających najsłabszą pozycję rynkową, takich, które ze względu na dużą konkurencję „zmuszane były” kredytować silniejsze podmioty. Niestety w praktyce okazało się, że to właśnie tym słabszym firmom zaszkodziły najbardziej. Konfederacja Lewiatan popiera więc projekt, który powstał w Kancelarii Prezydenta, aby uchylić te przepisy.

Zdaniem Przemysława Prószyńskiego, eksperta podatkowego Konfederacji, ich nieprecyzyjność, wadliwa konstrukcja i wyjątkowo sankcyjny charakter powodują, że przedsiębiorcy zmuszeni zostali do ponoszenia wysokich kosztów księgowo-ewidencyjnych oraz obarczeni zostali ogromnym ryzykiem podatkowym, zależnym tak naprawdę od rzetelności ich kontrahentów. Uważa on, że jakiekolwiek poprawki legislacyjne nie przyniosą oczekiwanych rezultatów, a jedynym rozwiązaniem, które może ulżyć administracyjnie i finansowo przedsiębiorcom, jest ich uchylenie.

Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WK

Źródło: www.konfederacjalewiatan.pl, stan z dnia 20 marca 2015 r.

Rusza kolejna edycja akcji informacyjnej. Do 28 kwietnia we wtorki i czwartki w godzinach od 9.00 do 15.00 doradcy podatkowi ze Śląskiego Oddziału Krajowej Izby Doradców Podatkowych będą prowadzili bezpłatne konsultacje z zakresu ulg i uprawnień podatkowych przysługujących osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom.

Doradcy podatkowi będą dyżurować pod telefonem komórkowym 513 152 218, pod którym osoby niepełnosprawne mogą uzyskać informacje o przysługujących im ulgach i uprawnieniach podatkowych. Na życzenie osoby niepełnosprawnej doradca podatkowy będzie oddzwaniał na własny koszt.

Na plakatach informujących o akcji wykorzystano system symboli, który ma ułatwić dotarcie z przesłaniem do osób porozumiewających się za pomocą niewerbalnych środków komunikacji.

„Doradcy Podatkowi Niepełnosprawnym” to szósta tego typu wspólna akcja Wydziału Zdrowia i Polityki Społecznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego oraz Krajowej Izby Doradców Podatkowych – Oddział Śląski. Wydarzenie zostało objęte patronatem Wojciecha Saługi – Marszałka Województwa Śląskiego.

17 marca 2015

Zgodnie z aktualnym stanowiskiem MPiPS, płatnicy składek będący osobami fizycznymi niezatrudniającymi ani jednego pracownika, zobowiązani są opłacać składki na Fundusz Pracy za osoby zatrudniane na podstawie umów cywilnoprawnych. Składki za wskazane osoby powinny być opłacane począwszy od składek za marzec 2015 r.

1. Składki na Fundusz Pracy za osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia zawartej ze zleceniodawcą będącym osobą fizyczną niezatrudniającą pracowników.

Zgodnie z aktualnie uzyskanym stanowiskiem Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, płatnicy składek będący osobami fizycznymi niezatrudniającymi ani jednego pracownika, zobowiązani są opłacać składki na Fundusz Pracy za osoby zatrudniane na podstawie umów cywilnoprawnych. Składki za wskazane osoby powinny być opłacane począwszy od składek za marzec 2015 r.

Warunkiem jest, aby zleceniobiorca:

– podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym,

– uzyskał przychody stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynoszące w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej tyle co minimalne wynagrodzenie za pracę,

– nie ukończył wieku 55 lat w przypadku kobiet lub 60 lat w przypadku mężczyzn.

Obowiązek opłacania składek na Fundusz Pracy nie dotyczy w dalszym ciągu osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej.

2. Zwolnienie z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP, o którym mowa w art. 104a, art. 104b ust. 1 oraz art. 104c ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz w art. 9a, art. 9b ust. 1 oraz art. 9c ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, dotyczy kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wypłaconych (postawionych do dyspozycji) w okresie przysługującego zwolnienia. Powyższą zasadę należy stosować począwszy od rozliczenia składek za marzec 2015 r.

Rozliczenie tych składek za okres od 04/2014 do 02/2015 dokonane z zastosowaniem wyżej przedstawionej zasady nie będzie kwestionowane.

Źródło: www.zus.pl, stan z dnia 16 marca 2015 r.

Planowane kierunki zmian w funkcjonowaniu administracji podatkowej obejmujące m.in. wsparcie podatników w prowadzeniu działalności gospodarczej i ograniczanie działań wobec podatników prawidłowo wypełniających obowiązki podatkowe były tematem spotkania, które odbyło się 9 marca w Ministerstwie Finansów.

W spotkaniu, które ma stworzyć platformę do dalszej merytorycznej dyskusji udział wzięli przedstawiciele kierownictwa resortu finansów oraz liderzy największych organizacji zrzeszających przedsiębiorców i podatników. Uczestnicy debaty pozytywnie ocenili spotkanie, podkreślając znaczenie wymiany poglądów obu środowisk na tematy dotyczące zmian w administracji podatkowej.

Podczas spotkania przedstawiono rozwiązania mające na celu wsparcie podatnika w prawidłowej realizacji obowiązków podatkowych. Należą do nich między innymi centra obsługi w urzędach skarbowych, stanowiska asystenta podatnika dla rozpoczynających działalność gospodarczą i koncentracja wyspecjalizowanych urzędów na dużych podatnikach. Istotnym elementem zmian w administracji podatkowej jest także wzmocnienie kadrowe Krajowej Informacji Podatkowej dla zwiększenia obsługi infolinii oraz specjalizacja biur KIP na poszczególnych podatkach w celu zapewnienia jednolitości interpretacji.

Na nowo określane są też standardy i procedury prowadzenia weryfikacji prawidłowości rozliczeń podatkowych. Podstawą kształtowania relacji z podatnikiem i podejmowania działań urzędu skarbowego ma być analiza ryzyka nieprawidłowych rozliczeń podatkowych i na jej podstawie dobieranie adekwatnych narzędzi reakcji.

Ministerstwo Finansów potwierdziło, że celem kontroli podatkowych nie jest doraźny cel fiskalny, dlatego w zależności od skali zidentyfikowanego ryzyka nieprawidłowości podejmowane będą „miękkie” formy poprawy błędów podatników, takie jak telefoniczne wyjaśnianie wątpliwości, uzupełnienie brakujących danych, skorygowanie błędów popełnionych przy wypełnianiu dokumentów, czy też czynności sprawdzające z wnioskiem o skorygowanie rozliczeń. Ma to ograniczać kontrole w obszarach gdzie nie identyfikuje się ryzyka nadużyć, a podatnicy dokonują prawidłowych rozliczeń podatkowych.

Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WK

Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 10 marca 2015 r.

Pomoc finansowa na pokrycie kosztów czesnego oraz innych kosztów determinowanych przez odbywanie studiów w zagranicznych uczelniach będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych – wynika z wniesionego do Sejmu rządowego projektu nowelizacji ustawy o PIT.

Projekt zmieniający przepisy ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje stworzenie podstawy prawnej umożliwiającej finansowanie z budżetu państwa programu rządowego umożliwiającego wspieranie wybitnych studentów w podejmowaniu studiów w najlepszych uczelniach na świecie. Program umożliwi udzielenie tym osobom pomocy finansowej w zakresie kosztów związanych z kształceniem.

Obowiązujące przepisy podatkowe przewidują zwolnienia od podatku wielu świadczeń o podobnym charakterze, w tym świadczeń otrzymywanych przez studentów. Należą do nich m.in. stypendia za wyniki w nauce i świadczenia pomocy materialnej. Ze zwolnienia podatkowego korzystają także inne kategorie należności o charakterze zbliżonym do świadczeń, które otrzymają uczestnicy programu, tj. diety czy koszty podróży. Uzasadnione jest więc objęcie pomocy finansowej udzielanej uczestnikom rządowego programu wskazanym zwolnieniem podatkowym.

Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WK

Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 9 marca 2015 r.

Podczas konferencji w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju po raz pierwszy zaprezentowana została publicznie usługa wstępnie wypełnionego zeznania podatkowego, która ułatwi podatnikom złożenie zeznania podatkowego PIT-37.

Usługa wstępnie wypełnionego zeznania podatkowego (ang. Pre-filled tax return, PFR) będzie przygotowana przez administrację podatkową w oparciu o dane zawarte w imiennych informacjach o dochodach sporządzanych przez płatników podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podmioty niepełniące funkcji płatnika w tym podatku.

Każdy użytkownik chcący skorzystać z tej usługi będzie mógł wejść na odpowiednią zakładkę na stronie internetowej, zalogować się, pobrać wypełniony formularz, przeanalizować przygotowane przez administrację podatkową zeznanie podatkowe i zdecydować, czy tak wypełniony dokument akceptuje, czy wprowadza w nim zmiany, np. w zakresie przysługujących mu ulg, odliczeń czy alokacji 1 proc. podatku. Dla zweryfikowania tożsamości podatnika potrzebne będą dane autoryzujące, takie jak PESEL lub NIP, imię i nazwisko, data urodzenia, kwota przychodu w roku 2014 i kwota przychodu za 2013 rok – niezbędna do wysyłki zeznania.

W przyszłości podatnik będzie mógł skorzystać z Konta podatnika udostępnianego na Portalu Podatkowym. Usługa ta umożliwi podatnikowi elektroniczną korespondencję z urzędem skarbowym, pozwoli sprawdzić stan sprawy oraz da mu podstawowe informacje dotyczące jego rozliczeń i płatności, zgłoszonych kas fiskalnych, czy też danych o udzielonej pomocy publicznej . Podatnik będzie miał podgląd swoich danych ewidencyjnych, adresowych, rachunków bankowych, obowiązków podatkowych. Dzięki przypomnieniom e-mailowym, telefonicznym, sms-owym będzie wspierała obywateli, np. informując o terminie zapłaty podatku. Ponadto na Portalu Podatkowym w części ogólnodostępnej będzie można sprawdzić/ zweryfikować aktywność podatnika VAT (prawdopodobnie w tym samym terminie co PFR).

Transformacja usług publicznych w e-usługi stanowi istotne wyzwanie w obszarze organizacji procesów, budowy koniecznej infrastruktury i ochrony gromadzonych danych. W trakcie konferencji, która odbyła się 25 lutego br., zastanawiano się, z jakich doświadczeń biznesu może czerpać administracja w tym obszarze i sprawdzano jakie rozwiązania rekomendują dostawcy technologii.

Przygotowywana przez Ministerstwo Finansów platforma e-Podatki ma ułatwić i uprościć relacje pomiędzy obywatelem a państwem. Reprezentujący resort wiceminister Jacek Kapica, przedstawił funkcjonalności systemu e-Podatki i podkreślił istotę funkcjonowania usług proponowanych w ramach tego systemu, które są realizowane w 3 obszarach – administracji, biznesu, indywidualnie.

Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WK

Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 27 lutego 2015 r.

W rubryce dotyczącej opisu trasy (skąd – dokąd) powinien się znaleźć jej dokładny opis ze wskazaniem adresów punktów pośrednich, a w rubryce „cel wyjazdu” powinien być wskazany każdy, powiązany z tymi punktami pośrednimi, cel wyjazdu. Tak wskazał WSA w Rzeszowie w wyroku z 3 lutego 2015 r., który dotyczył prawidłowości dokonywania wpisów do ewidencji przebiegu pojazdu.

W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka, która chce wykorzystywać samochody wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym odliczać pełny VAT z tytułu nabycia tych pojazdów. Spółka wskazała, że niektóre z samochodów w ciągu jednego dnia będą pokonywały bardzo krótkie odległości, np. w celu przejazdu do sklepu, w celu zakupu materiałów biurowych, przejazdu do urzędu, na pocztę. Poszczególny samochód w ciągu każdego dnia będzie wykonywał nawet po kilkadziesiąt tego typu przejazdów, a powrót nastąpi dopiero pod koniec danego dnia.

Spółka spytała fiskusa o to czy ewidencję przebiegu pojazdu będzie można uznać za prowadzoną prawidłowo, jeżeli dla samochodu wykonującego bardzo wiele krótkich przejazdów dziennie, w w/w ewidencji zostanie wprowadzony jeden wpis obejmujący opis trasy oznaczony np. „K-K”, łączny cel wyjazdu oraz pozostałe dane określone w art. 86a ust. 7 pkt 4 ustawy o VAT.

Sama spółka uważa, że za jednokrotne wykorzystanie pojazdu można uznać wyjazd w kilka różnych miejsc w obrębie jednego dnia, do momentu, w którym pojazd ten przestanie być używany przez osobę nim kierującą. Według spółki wystarczającym będzie więc wprowadzenie do ewidencji przebiegu pojazdu tylko jednego wpisu, obejmującego opis trasy oznaczonej miejscowością wyjazdu i powrotu, łącznym celem wyjazdu oraz pozostałymi danymi określonymi w art. 86a ust. 7 pkt 4 ustawy o VAT. Spółka uznała, że samochód pokonując w ciągu dnia jedną trasę obejmującą szereg punktów pośrednich nie wraca podczas takiej trasy do siedziby spółki. Przemieszcza się na trasie, która rozpoczyna się w siedzibie spółki pokonując wiele punktów pośrednich, po czym kończy się ostatecznie w siedzibie spółki, stąd można w rubryce „opis trasy” wskazywać np. „K-K”. Weryfikacji takiego wpisu w ewidencji służyć będą także pozostałe dane dotyczące celu trasy, liczby przejechanych kilometrów i podpis kierowcy. Zdaniem spółki w takiej sytuacji spełniony zostanie wymóg sporządzenia zapisu, który nie będzie wzbudzał wątpliwości a ewidencja będzie mogła zostać uznana za prowadzoną rzetelnie.

Fiskus się nie zgodził. Uznał, że zapis w ewidencji przebiegu pojazdu nie powinien wzbudzać wątpliwości. Dlatego dla samochodu wykonującego w danym dniu bardzo wiele krótkich przejazdów, w ewidencji przebiegu pojazdu należy dla każdej trasy dokonać odrębnych wpisów. Nie można uznać wyjazdu w kilka różnych miejsc, w obrębie jednego dnia, do momentu, w którym pojazd przestanie być używany przez osobę nim kierującą, za jednorazowe wykorzystanie tego pojazdu. Zapis dotyczący opisu trasy i celu wyjazdu powinien być na tyle szczegółowy by zapewnić rzetelność prowadzonej ewidencji, zatem konieczne jest dokonanie odrębnego wpisu każdej trasy przejazdu pojazdu przez oznaczenie celu wyjazdu oraz opisu trasy wyjazdu (np. poprzez wskazanie adresu sklepu, urzędu czy poczty) z uwzględnieniem pozostałych elementów określonych w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Sprawa ostatecznie trafiła do WSA w Rzeszowie. Zdaniem sądu zapis „K-K” w rubryce opisu trasy jest zbyt enigmatyczny, aby spełniał on oczekiwania ustawodawcy, co do klarowności i rzetelności ewidencji przebiegu pojazdu, a więc sprzeczny z jej przeznaczeniem i funkcją. Przy takim zapisie, przy jakim obstaje spółka, nawet przy uwzględnieniu pozostałych rubryk ewidencji tj. daty wyjazdu, celu wyjazdu, nawet łącznego oraz liczby przejechanych kilometrów nie sposób ustalić czy rzeczywiście realizowany był wyłącznie cel, z którym ustawa o VAT wiąże prawo do pełnego odliczenia podatku VAT. Prawidłowy opis trasy powinien w takim wypadku zawierać adresy miejsc (sklepu, urzędu, poczty itp.), do których udawał się pojazd spółki. Wyobrazić można sobie łatwo, że podatnik określając tylko miejscowość wyjazdu i przyjazdu, a więc jak przykładowo wskazuje spółka „K-K” oraz łączny cel, bez ścisłego określenia miejsca gdzie on był realizowany, mógłby wpisać dowolną ilość przejechanych kilometrów, maskując wykorzystywanie samochodu do celów prywatnych, co przecież, przy ewentualnej kontroli podatkowej, byłoby nie do zweryfikowania, zwłaszcza po upływie pewnego okresu czasu. A sprawa komplikowałaby się jeszcze bardziej, gdyby, choć jeden z celów wyjazdu podczas wykonywania jednej trasy, realizowany był w innej miejscowości, niż ta, w której początek miała miejsce trasa.

Wyrok WSA w Rzeszowie z 3 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 1073/14

Opracowanie: Michał Malinowski, RPE WK

Źródło: www.nsa.gov.pl, stan z dnia 27 lutego 2015 r.