Ubytki naturalne nie podlegają ustawie o VAT

Towary przekazane do utylizacji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie mogą być dokumentowane fakturą VAT.
Przekazanie wyprodukowanych i niesprzedanych towarów, które utraciły swoją wartość handlową do utylizacji nie wypełnia dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynności tej nie można bowiem uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7, ani też za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy. Zatem czynność tę należy uznać za niepodlegającą ww. ustawie, co powoduje, iż nie wymaga ona dokumentowania fakturą VAT.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 maja 2012 r., IPPP3/443-488/12-2/BH.
Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 8 czerwca 2012 r.
Data publikacji: 8 czerwca 2012 r.

Wydatki na kawę nie są przychodem pracownika

Wydatków poniesionych na rzecz pracowników, dotyczących drobnych artykułów spożywczych, tj. kawy, herbaty, cukru, mleka i wody nie dolicza się do wynagrodzenia pracowników.
Co do zasady do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika, związanych ze stosunkiem pracy zaliczyć należy wszystkie wydatki poniesione przez pracodawcę na rzecz pracownika, a w zasadzie ich wartość. Jednakże, przychód ze stosunku pracy nie powstaje, jeżeli nie ma możliwości przypisania poszczególnemu pracownikowi określonej wielkości świadczenia na niego przypadającego.
W związku z tym zakupione przez spółkę drobne artykuły spożywcze, tj. kawa, herbata, cukier, mleko i woda pitna, z których pracownicy spółki korzystają podczas pracy, zgodnie z obowiązującym regulaminem pracy, nie stanowią dla nich nieodpłatnego świadczenia, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jako przychód ze stosunku pracy, ponieważ nie można w takiej sytuacji określić zakresu korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika z tytułu sfinansowania przez pracodawcę kosztów zakupionych produktów spożywczych.
Również w sytuacji, gdy powyższe artykuły oraz inne drobne artykuły spożywcze, tj. ciastka, cukierki, dostępne są dla pracowników w czasie spotkań służbowych (narad), nie mające charakteru osobistego, na których podczas drobnego poczęstunku omawiane są istotne kwestie dotyczące prowadzonej działalności, spółka nie ma obowiązku doliczania wartości tych wydatków do przychodu poszczególnego pracownika, o ile stanowią jedynie zwyczajowy poczęstunek nie mający charakteru okazałości.
Reasumując, stwierdzić należy, iż spółka nie ma obowiązku wydatków poniesionych na rzecz pracowników, dotyczących drobnych artykułów spożywczych, tj. kawy, herbaty, cukru, mleka i wody doliczyć do wynagrodzenia pracowników i opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz wykazywać w informacji rocznej PIT-11 sporządzonej dla pracownika.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 maja 2012 r., IPPB2/415-228/12-2/MG.
Opracowanie: Jolanta Mazur RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 5 czerwca 2012 r.
Data publikacji: 5 czerwca 2012 r.

Uruchomienie linii produkcyjnej

Linię technologiczną należy przyjąć na stan środków trwałych w momencie rozpoczęcia produkcji wyrobów stanowiących przedmiot sprzedaży, z ewentualnym wyłączeniem okresu, w których linia technologiczna była poddawana testom przedprodukcyjnym. Koszty powstałe w wyniku testowania środka trwałego podlegają aktywowaniu, zwiększając wartość początkową tego składnika majątku. Jeżeli produkty powstające na etapie testowania podlegają sprzedaży, wówczas przychody uzyskane w wyniku ich sprzedaży zmniejszają wartość początkową środka trwałego. W takim przypadku, wszelkie koszty wytworzenia próbnej produkcji zwiększą wartość początkową przedmiotowego środka trwałego.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) – dalej u.o.r. – przez środki trwałe rozumie się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby działalności podstawowej jednostki. Zatem uruchomienie na linii produkcji danego asortymentu wyrobów należy traktować jako moment oddania środka trwałego do użytkowania, ze wszystkimi tego konsekwencjami tzn. np. naliczaniem odpisów amortyzacyjnych. Moment oddania środka trwałego do użytkowania może poprzedzić etap testowania, w trakcie którego powstają produkty. Środek trwały w fazie testowania, choć jest kompletny i wytwarza produkty nie jest jeszcze uważany za zdatny do użytkowania. Dopiero rozpoczęcie produkcji po zakończeniu etapu testów oznacza moment oddania środka trwałego do użytkowania. Na etapie prowadzenia testów próbnych jednostka zwiększa wartość początkową środka trwałego o wartość kosztów poniesionych na wytworzenie tej produkcji, a pomniejsza o przychody uzyskane ze sprzedaży tej produkcji. Rozwiązanie takie jest zgodne z art. 28 ust. 8 u.o.r. oraz zapisami § 17 pkt e Międzynarodowego Standardu Rachunkowości nr 16 „Rzeczowe aktywa trwałe”, do którego możemy się w tym przypadku odnieść na bazie art. 10 ust. 3 u.o.r. Produkcja próbna z natury rzeczy nie osiąga takich rozmiarów, by marże zrealizowane na jej sprzedaży przewyższyły koszty wytworzenia środka trwałego. Jeśli nawet taka sytuacja hipotetycznie wystąpiła to oznaczałoby to, że wartość początkowa środka trwałego została zrealizowana (pokryta korzyściami ekonomicznymi).
Nakłady, które jednostka ponosi celem zwiększenia parametrów użytkowych środka trwałego należy traktować jako ulepszenie. Nakłady te powinny zwiększać wartość środka trwałego „etapami”, tj. po ukończeniu prac nad kolejnymi podzespołami.
W sytuacji, kiedy rozbudowa linii prowadzona jest w sposób ciągły jednostka powinna określić etapy prac, których zakończenie będzie powodować istotną zmianę parametrów użytkowych i funkcjonalności danego środka trwałego i w takich przedziałach czasu zwiększać wartość początkową środka trwałego. Analiza taka w szczególności powinna być przeprowadzana na każdy dzień bilansowy.
Marcin Michalak
Vademecum Głównego Księgowego
67662
Data publikacji: 4 czerwca 2012 r.

Oświadczenie pracownika o wykorzystaniu telefonu do celów służbowych a koszt podatkowy pracodawcy

Kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki dokumentowane poprzez oświadczenie pracownika o poniesionych kosztach podczas podróży służbowej są wystarczającym dowodem do uznania tych wydatków za koszt uzyskania przychodu.
W sprawie podróży służbowej pracownika należy sięgnąć do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991). W § 2 rozporządzenia czytamy, że z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:
1) diety oraz
2) zwrot kosztów:
a) przejazdów i dojazdów,
b) noclegów,
c) innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
W § 10 rozporządzenia czytamy, że pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z dworca i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości, w której pracownik korzystał z noclegu. Na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży. Zasadniczo, zgodnie z § 13 ust. 4 rozporządzenia pracownik do rozliczenia kosztów podróży powinien załączyć dokumenty (rachunki) potwierdzające poszczególne wydatki. Rozporządzenie wskazuje, że jeżeli uzyskanie dokumentu (rachunku) nie było możliwe, pracownik składa pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.
Oświadczenie złożone przez pracownika stanowi dokument potwierdzający wydatek. Zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jako dowód dopuszcza się wszystko, co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 listopada 2010 r., ILPB4/423-168/10-5/MC. W interpretacji czytamy, że wydatki dokumentowane poprzez oświadczenie pracownika o poniesionych kosztach, poświadczone przez pracownika są wystarczającym dowodem do uznania tych wydatków za koszt uzyskania przychodu.
Edyta Zaniewicz
Vademecum Głównego Księgowego
210857
Data publikacji: 29 maja 2012 r.

Podatnik złoży deklaracje w każdym US

Resort finansów zapowiedział uelastycznienie właściwości miejscowej organów podatkowych, tak aby podatnik mógł złożyć deklarację podatkową w każdym urzędzie skarbowym, a nie jak obecnie w urzędzie skarbowym właściwym dla danego podatnika.
Minister Finansów odpowiadając na interpelację poselską nr 3745/12 wyjaśnił na czym polega przygotowywana reforma organizacyjna urzędów skarbowych.
Głównym założeniem przygotowywanych zmian ma być uelastycznienie właściwości miejscowej urzędów skarbowych. Wprowadzenie możliwości załatwiania spraw podatkowych nie tylko we właściwym miejscowo urzędzie będzie dużym ułatwieniem dla podatników, a także zwiększy efektywność administracji podatkowej.
Resort finansów poinformował, że obecnie trwają prace nad modelem docelowym struktury organizacyjnej izb i urzędów skarbowych. Zmiany będą wdrażane sukcesywnie w latach 2014-2015.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 29 maja 2012 r.
Data publikacji: 29 maja 2012 r.

Poznaliśmy siedem bubli podatkowych

Wczoraj w ramach V Dnia Ochrony Praw Podatnika przedstawione zostały największe absurdy polskiego systemu podatkowego zgłoszone przez ekspertów zaangażowanych w projekt Deklaracji Praw Podatnika.
Na liście bubli podatkowych znalazło się w tym roku siedem pozycji:
– trzy definicje działalności gospodarczej,
– brak maksymalnej opłaty od egzekwowanej kwoty w postępowaniu egzekucyjnym,
– martwe przepisy o interpretacjach ogólnych na wniosek podatnika,
– opodatkowanie dochodów ze źródeł nieujawnionych,
– odpowiedzialność podatkowa całym majątkiem współmałżonka,
– zbyt długi okres na weryfikację przez urząd podstawy opodatkowania przy podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) oraz podatku od spadków i darowizn,
– opodatkowanie nieodpłatnych świadczeń.
Od 16 maja każdy podatnik może zgłaszać propozycje do plebiscytu Bubel Podatkowy Roku. Lista zgłoszonych przepisów podzielonych na trzy kategorie – orzecznictwo, interpretacje i legislacja – zostanie opublikowana do 1 października na stronie www.dzienpodatnika.pl. Głosowanie będzie trwało 5 miesięcy, a wyniki zostaną ogłoszone podczas Dnia Ochrony Praw Podatnika 2013.
Opracowanie: Jolanta Mazur RPE WKP
Źródło: www.dzienpodatnika.pl, stan z dnia 17 maja 2012 r.
Data publikacji: 17 maja 2012 r.

Wzrosły stawki odsetek od zaległości podatkowych

Rada Polityki Pieniężnej na posiedzeniu w dniach 8-9 maja podjęła decyzję o podniesieniu stóp procentowych NBP, tym samym od dnia 10 maja wzrastają stawki odsetek od zaległości podatkowych.
Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej odsetki od zaległości podatkowych wynoszą tyle co suma 2 proc. i dwukrotności stopy oprocentowania kredytu lombardowego ustalanej przez RPP.
Na wczorajszym posiedzeniu Rada Polityki Pieniężnej zdecydowała o podniesieniu stóp procentowych o 0,25 pkt. Natomiast stopa kredytu lombardowego od dziś wynosi 6,25 proc.
W związku z powyższym wzrosły stawki odsetek od zaległości podatkowych. Stawka podstawowa wzrosła do 14,5 proc., natomiast stawka obniżona 10,88 proc.
Wyższe stawki odsetek obowiązują już od dziś.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.nbp.pl, stan z dnia 10 maja 2012 r.
Data publikacji: 10 maja 2012 r.

Portal podatkowy ułatwi rozliczenie z fiskusem

Do końca marca 2015 r. przedłużony został termin wprowadzenia systemu „e-Podatki”. Program ten znacznie rozszerzy możliwości sieciowego kontaktu z administracją skarbową. Podatnik uzyska między innymi dostęp za pomocą Internetu do indywidualnego konta ze stanem swoich rozliczeń z fiskusem.
Przedmiotem projektu „e Podatki” jest usprawnienie administracji podatkowej poprzez utworzenie scentralizowanego systemu poboru i dystrybucji podatków. Nowy system poboru podatków ma zapewnić skuteczną egzekucję obowiązków podatkowych w taki sposób, żeby nie zakłócała ona normalnego funkcjonowania podatników.
Po wdrożeniu programu wiedza odnośnie danych podmiotów będzie gromadzona w tzw. koncie podatnika, obejmującym wszystkie dane podatkowe, finansowe, operacyjne i marketingowe. Zgromadzone dane będą udostępniane przez Internet właścicielowi konta – podatnikowi/płatnikowi. Udostępnianie danych podatnikowi odbywać się będzie przy użyciu portalu podatkowego, za pośrednictwem którego udostępniane będą deklaracje wstępnie wypełnione na podstawie danych pozyskanych od płatników.
Zmiany dotkną też obszaru postępowania egzekucyjnego i kontroli podatkowej. W zakresie postępowania egzekucyjnego wprowadzone zostaną mechanizmy tzw. „miękkiej egzekucji”, czyli czynności mające na celu poinformowanie dłużnika (poprzez e-mail, call center) o zaległości i nakłonienie go do jej uregulowania.
Kluczową zmianą w obszarze kontroli podatkowej będzie przeniesienie ręcznych czynności związanych z typowaniem podatników do kontroli podatkowej do obszaru zarządzania ryzykiem.
Opracowanie: Jolanta Mazur RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 4 maja 2012 r.
Data publikacji: 7 maja 2012 r.

Stawka VAT 8% dla sprzedaży posiłków regeneracyjnych

Prawidłowe będzie zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 8%. Podstawę prawną stanowią regulacje § 7 ust. 1 pkt 1 r.u.p.t.u.
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) – dalej r.u.p.t.u., zawiera § 7, który wymienia towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, oraz określa warunki stosowania obniżonej stawki.
Na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 r.u.p.t.u., stawkę podatku obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w tym np. dla usług stołówkowych.
W załączniku nr 1 do rozporządzenia ustawodawca pod poz. nr 7 wymienia jako opodatkowane stawką 8% podatku VAT usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56).

Do usług tych zgodnie z nową klasyfikacją PKWiU klasyfikuje się m.in.: pozostałe usługi gastronomiczne (PKWiU 56.29) tj.

– usługi gastronomiczne świadczone dla przedsiębiorstw transportowych (w oparciu o zawartą z klientem umowę),

– pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,

– usługi stołówkowe.

Stawka 8% jednak nie ma zastosowania do sprzedaży:

1) napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,

2) napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

3) kawy i herbaty (wraz z dodatkami),

4) napojów bezalkoholowych gazowanych,

5) wód mineralnych,

6) innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką podstawową podatku VAT.

Edyta Zaniewicz
Vademecum Głównego Księgowego

Data publikacji: 20 kwietnia 2012 r.

PIT 2011: Możliwość odliczenia od dochodu darowizny na cele charytatywne

Przedsiębiorcy, podobnie jak osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej, mają prawo odliczyć od dochodu, darowizny przekazane na cele określone w ustawie o działalności pożytku publicznego.
Zasady dokonywania odliczeń darowizn od dochodu reguluje art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361) – dalej u.p.d.o.f.
Ustawa stanowi, że od dochodu można odliczyć kwoty darowizn przekazanych na cele ściśle określone w ustawie o działalności pożytku publicznego, np. na zadania w zakresie:
pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób,
wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,
działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym,
działalności charytatywnej.
Aby przedsiębiorca mógł skorzystać z odliczenia konieczne jest przekazanie darowizny na rzecz organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego tj. organizacji, która prowadzi działalność społecznie użyteczną.
Jeżeli ten warunek nie jest spełniony, wówczas przedsiębiorca nie ma prawa do dokonania odliczenia. Jeżeli zatem, w przedstawionej sprawie, podatnik przekazywał darowizny zarówno na rzecz organizacji pożytku publicznego, jak i na rzecz innych instytucji, to w zeznaniu rocznym ma prawo do odliczenia jedynie części z wykonanych darowizn, tj. tych, które spełniają warunki określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Edyta Zaniewicz
Vademecum Głównego Księgowego
208162
Data publikacji: 19 kwietnia 2012 r.

Resort finansów przygotowuje zmiany w VAT

W Ministerstwie Finansów trwają prace nad projektem zmian w ustawie o VAT, które mają dostosować polskie przepisy do regulacji unijnych. Zmiany mają dotyczyć w szczególności dokumentacji, ale także wprowadzać ułatwienia dla przedsiębiorców – tak wynika z informacji otrzymanych od Pani Wiesławy Dróżdż, Rzecznika Prasowego Administracji Podatkowej.
Poniżej prezentujemy główne założenia przygotowywanego projektu.
Po pierwsze zaproponowana zostanie instytucja faktury uproszczonej, którą przedsiębiorcy będą mogli stosować do kwoty 450 zł lub równowartości 100 euro. Taka faktura nie będzie zawierała niektórych elementów, które dziś są wymagane. Na przykład wśród danych nabywcy, który jest podatnikiem będzie potrzebny tylko numer NIP, faktura nie będzie musiała posiadać ilości i miary dostarczanych towarów, czy cen jednostkowych i upustów oraz kwot podatku w rozbiciu na różne stawki.
Zmieni się także ogólna zasada określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, czyli momentu, którego ustalenie jest istotne dla określenia, w którym okresie rozliczeniowym dana transakcja powinna być rozliczana. Obecnie obowiązek ten powstaje co do zasady w momencie wystawienia faktury, czyli w ciągu siedmiu dni od sprzedaży (istnieje jednak szereg wyjątków od tej zasady, które powodują, że regulacje te są postrzegane jako skomplikowane). Jeżeli podatnik wykonuje usługę 5 maja i fakturę wystawia 10 maja, to rozlicza tę usługę w deklaracji za maj i jeśli z deklaracji wynika zobowiązanie podatkowe – wpłaca je do 25 czerwca.
Zmiana ma polegać na tym, że obowiązek podatkowy, co do zasady, powstanie na koniec miesiąca, w którym ta usługa została wykonana (dokonano sprzedaży), zniknie też większość wyjątków co uczyni przepisy prostszymi w stosowaniu.
Przykładowo, jeżeli kontrahenci umówią się 5 kwietnia, że do 5 maja ktoś wykona usługę, to obowiązek podatkowy powstanie dopiero na koniec maja, a nie w momencie wystawienia faktury, czyli np. w kwietniu, jeśli podatnik wystawi za tę usługę fakturę w kwietniu. Podatek trzeba będzie odprowadzić do 25 czerwca (jeśli z deklaracji wynika zobowiązanie podatkowe).
Faktury będą mogły być wystawiane do 7 dnia, po końcu miesiąca, w którym wykonaliśmy daną usługę lub sprzedaliśmy towar. Oznacza to, że za cały miesiąc można wystawić jedną zbiorczą fakturę.
Przykładowo, firma dostarcza codziennie pieczywo do sklepu i ma możliwość wystawienia za te dostawy faktury zbiorczej ale obejmującej okres maksymalnie 7 dni (fakturę musi bowiem wystawić do siedmiu dni po dostawie). Po zmianie będzie mogła wystawić fakturę zbiorczą za cały miesiąc, do 7 dnia następnego miesiąca i podatek odprowadzić do 25 czerwca (jeśli z deklaracji wynika zobowiązanie podatkowe).
Na tyle na ile pozwalała nam sytuacja budżetowa postanowiliśmy podwyższyć wartość prezentów niepodlegających opodatkowaniu o zmianę z 10 zł do 20 zł – w przypadku prezentów jednostkowych i ze 100 zł do 200 zł – w przypadku prezentów wręczanych w ciągu roku jednej osobie.
Po zakończeniu konsultacji wewnątrzresortowych projekt zostanie udostępniony na stronie Ministerstwa Finansów.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: Rzecznik Prasowy Administracji Podatkowej, stan z dnia 19 kwietnia 2012 r.
Data publikacji: 19 kwietnia 2012 r.

„Urząd Skarbowy przyjazny przedsiębiorcy” – X-ta edycja konkursu

Ministerstwo Finansów poinformowało, iż uruchomiona została X-ta edycja konkursu na „Urząd Skarbowy Przyjazny Przedsiębiorcy”.
Organizatorem przedsięwzięcia jest Business Centre Club we współpracy z Ministerstwem Finansów. Podstawowym celem konkursu jest tworzenie przyjaznej atmosfery między urzędem skarbowym a przedsiębiorcą, w tym:
– zachęcanie przedsiębiorców do rzetelnego i terminowego rozliczania się z podatków,
– tworzenie atmosfery wzajemnej życzliwości i akceptacji poprzez lepsze poznanie praw i obowiązków obu stron oraz uwarunkowań, które towarzyszą działalności urzędów i przedsiębiorstw,
– upublicznianie i promocja wysokich standardów obsługi klienta osiągniętych przez wyróżnione placówki,
– upowszechnianie dobrych praktyk w urzędach skarbowych na terenie całego kraju,
– wzmacnianie pozytywnego wizerunku urzędu skarbowego i jego pracowników.
Konkurs wyłania najlepiej funkcjonujące, zdaniem przedsiębiorców, urzędy skarbowe. Zwycięzcy otrzymują tytuł „Urząd Skarbowy Przyjazny Przedsiębiorcy”, który jest wyróżnieniem od przedsiębiorców dla urzędu i jego pracowników.
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 18 kwietnia 2012 r.
Data publikacji: 18 kwietnia 2012 r.

Przedsiębiorcy po raz kolejny wybiorą przyjazny urząd skarbowy

Rusza X edycja ogólnopolskiego konkursu „Urząd Skarbowy Przyjazny Przedsiębiorcy” organizowanego przez Business Centre Club w porozumieniu z Ministerstwem Finansów.
Konkurs po raz pierwszy został przeprowadzony w 2003 r., a jego podstawowym celem jest tworzenie przyjaznej atmosfery między urzędami skarbowymi a przedsiębiorcami.
Przedsiębiorcy są jedną z najważniejszych grup podatników są. Ich obowiązkiem jest rzetelne wywiązywanie się z obowiązku podatkowego, obowiązkiem administracji skarbowej zaś powinna być sprawna obsługa przedsiębiorcy, ingerująca w sposób możliwie najmniej dotkliwy w jego działalność gospodarczą.
Urzędy skarbowe oceniane są na podstawie sumy punktów przyznanych przez przedsiębiorców w wypełnianej ankiecie konkursowej. W ubiegłym roku na liście laureatów znalazło się 61 urzędów skarbowych z całej Polski.
Zakończenie konkursu i uroczyste rozdanie dyplomów zaplanowane jest na 25 czerwca w siedzibie BCC w Warszawie.
Opracowanie: Jolanta Mazur RPE WKP
Źródło: www.bcc.org.pl, stan z dnia 13 kwietnia 2012 r.
Data publikacji: 13 kwietnia 2012 r.

Małe organizacje pożytku publicznego złożą uproszczone sprawozdanie merytoryczne

W zależności od wysokości osiąganego przychodu w danym roku, organizacje pożytku publicznego złożą albo roczne sprawozdanie merytoryczne albo roczne uproszczone sprawozdanie merytoryczne ze swojej działalności. Tak zakłada przygotowany przez resort pracy projekt z dnia 16 marca 2012 r. w sprawie wzorów rocznego sprawozdania merytorycznego oraz rocznego uproszczonego sprawozdania merytorycznego z działalności organizacji pożytku publicznego.
Obecnie organizacje pożytku publicznego mają obowiązek składania rocznego sprawozdania merytorycznego z działalności, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy Polityki Społecznej z dnia 23 marca 2011 r. w sprawie rocznego sprawozdania merytorycznego z działalności organizacji pożytku publicznego (Dz. U. Nr 80, poz. 434).
Projekt z dnia 16 marca 2012 r. określa dwa wzory sprawozdania merytorycznego. W zależności od wysokości osiąganego przychodu w danym roku, organizacje pożytku publicznego będą składały albo roczne sprawozdanie merytoryczne albo roczne uproszczone sprawozdanie merytoryczne ze swojej działalności. Jak wynika z art. 23 ust. 6c ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.), który wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2013 r., organizacje, których przychód nie przekroczył 100 000 zł w danym roku będą składały sprawozdania ze swojej działalności w formie uproszczonego sprawozdania merytorycznego. Podmioty osiągające nieznaczne wysokości przychodów w roku obrotowym nie będą miały obowiązku przedkładania informacji o prowadzonej działalności w pełnym wymiarze – będą składały uproszczone sprawozdanie merytoryczne.
Do zakresu uproszczonego sprawozdania merytorycznego, obok danych o organizacji oraz prowadzonej działalności pożytku publicznego i działalności gospodarczej, wejdą m.in. ogólne informacje o uzyskanych przychodach i poniesionych kosztach, zatrudnieniu oraz kwocie wynagrodzeń, podstawowe informacje o członkach i wolontariuszach, o korzystaniu z przysługujących organizacji pożytku publicznego uprawnień, o przeprowadzonych kontrolach czy działalności zleconej przez organy administracji publicznej.
Proponuje się, aby rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., aby nowe wzory sprawozdań merytorycznych miały zastosowanie do sprawozdań merytorycznych sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się w 2012 r.
Projekt rozporządzenia został przekazany do konsultacji społecznych.
Źródło: www.rcl.gov.pl, stan z dnia 12 kwietnia 2012 r.

Data publikacji: 12 kwietnia 2012 r.

Na sprawozdaniu finansowym nie wystarczy złożyć jeden podpis

Każda z części składowych sprawozdania finansowego powinna być podpisana przez osobę, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych i przez kierownika jednostki.
Zgodnie z art. 45 ust. 2 i 3 oraz art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) na każdym elemencie składającym się na sprawozdanie finansowe, tj. wprowadzeniu do sprawozdania finansowego, bilansie, rachunku zysków i strat, zestawieniu zmian w kapitale własnym, rachunku przepływów pieniężnych oraz dodatkowych informacjach i objaśnieniach powinien być podpis i data kierownika jednostki oraz osoby, która przejęła prowadzenie ksiąg rachunkowych. Podpisy te są poświadczeniem prawdziwości i kompletności przekładanych informacji liczbowych i słownych, a także ich zgodności z przyjętymi zasadami (polityką) rachunkowości.
Waldemar Gos
Vademecum Głównego Księgowego
89664
Data publikacji: 28 marca 2012 r.

Osoby zagraniczne prowadzą księgi rachunkowe

Obywatel Ukrainy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Polski w zakresie transportu drogowego nie może prowadzić dokumentacji rachunkowej w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego (bez względu na miejsce zamieszkania, czy też posiadanie zezwolenia na osiedlenie się), jest w świetle ustawy o swobodzie działalności gospodarczej osobą zagraniczną, zobowiązaną w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy o rachunkowości, do prowadzenia ksiąg rachunkowych bez względu na wysokość przychodu netto osiągniętego przez tę osobę z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zasada ta nie dotyczy obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, w myśl bowiem postanowień Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, mając na uwadze zasadę równego traktowania obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej uznano, iż osoby fizyczne będące obywatelami tych państw, nieposiadające obywatelstwa polskiego powinny być traktowane tak jak obywatele polscy. W związku z tym, zastosowanie do nich znajduje art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o rachunkowości, na podstawie którego, osoby te są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych dopiero po osiągnięciu, za poprzedni rok obrotowy, przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych wynoszących co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro.
Podatnik posiadający obywatelstwo ukraińskie, nie jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zobowiązany jest zatem do prowadzenia ksiąg rachunkowych jako osoba zagraniczna, bez względu na wysokość przychodu netto osiągniętego z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 marca 2012 r., IPTPB1/415-367/11-2/DS.
Opracowanie: Jolanta Mazur RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 26 marca 2012 r.
Data publikacji: 26 marca 2012 r.

E-faktura także bez podpisu wystawcy

Faktura przesyłana bez elektronicznego podpisu, która zawiera wymagane przepisami dane oraz zapewniona została autentyczność jej pochodzenia jest prawidłowa – wyjaśnił Minister Finansów w odpowiedzi na zapytanie poselskie nr 429.
Zasady wystawiania faktur VAT oraz dane, które powinny zawierać określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Wśród elementów jakie powinna zawierać faktura nie wymieniono podpisu wystawcy, tym samym faktura nie zawierająca tego podpisu jest wystawiona prawidłowo.
Faktury przesyłane w formie elektronicznej, które były przedmiotem zapytania poselskiego, są regulowane przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661). Rozporządzenie wprowadza dowolność formatu elektronicznego w jakim może być przesyłana faktura. Warunkami są autentyczność jej pochodzenia oraz integralność treści faktury. Integralność oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać. Przepisy nie wymagają stosowania bezpiecznego podpisu elektronicznego. Podpis został wskazany przykładowo jako metoda potwierdzania autentyczności faktury, co oznacza, że podatnik może stosować inne środki, aby potwierdzić pochodzenie faktury.
W związku z powyższym faktura, która przesyłana jest bez podpisu elektronicznego, a zawiera wszystkie wymagane dane oraz podatnik potwierdził jej autentyczność i integralność jest prawidłowa – wyjaśnił Minister Finansów.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 20 marca 2012 r.
Data publikacji: 20 marca 2012 r.

Dokumenty za luty tylko za pośrednictwem wersji 8.01.001A programu PŁATNIK

Z dniem 1 lutego uległa zmianie stopa procentowa składki rentowej. Dokumenty rozliczeniowe za luty płatnik powinien sporządzić i przekazać do ZUS wyłącznie w wersji 8.01.001A programu PŁATNIK, która uwzględnia 8 procentową wysokość składki na ubezpieczenia rentowe.
Dokumenty za luty 2012 r. przekazane w marcu a sporządzone i przekazane z nieaktualnej wersji programu PŁATNIK ze składką rentową wyliczoną od niepoprawnej stopy procentowej – 6 procent, zostaną skorygowane przez ZUS do prawidłowej wysokości.
Od 1 kwietnia 2012 r. dokumenty ubezpieczeniowe przygotowane w poprzednich wersjach programu Płatnik, nie będą przyjmowane do ZUS.
Źródło: www.zus.pl, stan z dnia 5 marca 2012 r.
Data publikacji: 5 marca 2012 r.

Zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych

Ministerstwo Finansów przedstawiło projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi realizację zmian zapowiedzianych przez premiera w expose.
Projekt dotyczy zmian w zakresie preferencji podatkowych, takich jak: uprawnienie do korzystania z 50% kosztów uzyskania przychodów dla osób uzyskujących przychody z praw autorskich i z praw pokrewnych, ulgi z tytułu użytkowania sieci Internet oraz ulgi na dzieci.
Uprawnienie do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów jest przywilejem z którego korzystają podatnicy, których praca chroniona jest prawami autorskimi i pokrewnymi. Na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) koszty uzyskania przychodów uzyskanych przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych wynoszą 50%, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe. Podatnik korzystający z tego uprawnienia może w ramach stosunku pracy stosować zarówno kwotowe koszty uzyskania przychodów, jak i 50% koszty uzyskania przychodów. W projekcie zaproponowano wprowadzenie rocznego limitu w zakresie stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, który wyniesie 1/2 kwoty podstawy opodatkowania określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej tj. 42.764 zł. Podatnik nadal będzie miał prawo do odliczenia kosztów faktycznie poniesionych.
Drugą z zapowiadanych zmian jest likwidacja ulgi z tytułu użytkowania sieci Internet. Resort finansów zakłada, że likwidacja ulgi wpłynie na wzrost dochodów sektora finansów publicznych w kwocie 424 mln zł.
Trzecia z proponowanych zmian dotyczy ulgi z tytułu wychowywania dzieci. Zasadniczym celem jest ograniczenie ulgi dla podatników posiadających jedno dziecko, których dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne przekracza 85.528 zł oraz podwyższenie o 50% kwoty ulgi na trzecie i każde następne dziecko. A zatem ulga nie będzie przysługiwała w przypadku gdy podatnik niepozostający w związku małżeńskim posiada jedno dziecko, na które przysługuje odliczenie i uzyskuje dochód przekraczający kwotę 85.528 zł. W przypadku podatników pozostających w związku małżeńskim dla ustalenia prawa do odliczenia będą brane pod uwagę dochody każdego z małżonków. Łączy dochód przekraczający 85.528 zł skutkować będzie brakiem ulgi. Prawo do odliczenia ulgi pozostaje bez zmian w stosunku do podatników posiadających dwoje dzieci, natomiast podatnicy posiadający troje i więcej dzieci dostaną ulgę o 50% wyższą. Kwota ulgi na trzecie i każde następne dziecko wyniesie miesięczne 139,01 zł, a rocznie 1.668,12 zł.
Wprowadzenie zaproponowanych w projekcie zmian ma zasilić budżet państwowy o dodatkowe 746 mln zł w 2014 roku.
Resort finansów zakłada, że powyższe regulacje będą obowiązywać od 1 stycznia 2013 r.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Data publikacji: 2 marca 2012 r.

Zmiana statusu podatnika VAT w trakcie roku kalendarzowego

Według organów podatkowych i sądów administracyjnych podatnik nie może w trakcie roku ponownie wybrać zwolnienia podmiotowego (nawet jeżeli od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia albo z niego zrezygnował upłynął okres dłuższy aniżeli 12 miesięcy).
Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) dalej – u.p.t.u., podatnik, który utracił prawo do zwolnienia podmiotowego z VAT albo zrezygnował z tego prawa może ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego „nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia”.
Zgodnie z zasadami wykładni literalnej należałoby przyjąć, iż powołany przepis wskazuje wyłącznie najwcześniejszy moment, od którego podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia z VAT – tzn. art. 113 ust. 11 u.p.t.u. wyznacza jedynie minimalny okres, jaki powinien upłynąć od momentu rezygnacji ze zwolnienia albo utraty prawa do zwolnienia i nie pozbawia podatnika możliwości dowolnego wybrania momentu, od którego chce ponownie skorzystać ze zwolnienia.
Niemniej jednak w ocenie organów podatkowych i sądów administracyjnych podatnik nie może ponownie wybrać zwolnienia podmiotowego w trakcie roku (nawet jeżeli upłynął okres dłuższy aniżeli 12 miesięcy od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia albo z niego zrezygnował). Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2010 r., ILPP1/443-718/10-2/AI Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, iż „powrót do zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od 1 stycznia, nie jest tym samym możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym”, natomiast w wyroku z dnia 2 marca 2011 r., I SA/Łd 84/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził, iż podatnik może „ze zwolnienia skorzystać później, ale nie w dowolnym momencie, lecz od początku następnego roku”.
W mojej ocenie przepisy u.p.t.u. nie pozbawiają podatnika prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w trakcie roku (np. od 1 lutego 2012 r.), jednak – ze względu na odmienne stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych – istnieje istotne ryzyko zakwestionowania możliwości „powrotu” do zwolnienia podmiotowego w innym momencie aniżeli od 1 stycznia danego roku.
Agnieszka Morska
Vademecum Głównego Księgowego
202451
Data publikacji: 28 lutego 2012 r.