Pośrednictwo w sprzedaży usług turystycznych z 23% stawką VAT

Usługi turystyczne należy opodatkować VAT wg stawki 23% – opodatkowaniu będzie podlegała jedynie należna podatnikowi marża. Zastosowanie stawki VAT w wysokości 0% będzie zasadne jeżeli będziemy mieli do czynienia z opodatkowanymi tą stawką usługami międzynarodowego transportu osób.

Prawodawca podatkowy nie określa definicji usług turystyki, jednakże poprzez konstrukcję przepisu art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – dalej u.p.t.u., wskazuje, iż stanowią je usługi wykonywane dla bezpośredniej korzyści turysty o kompleksowym charakterze. Sam fakt, że podatnik pośredniczy w zakupie biletów, tudzież w wynajęciu czarteru nie przesądza o tym, że świadczone przez niego usługi stanowią usługi turystyczne. Będą one usługami turystycznymi o ile będą to usługi o kompleksowym charakterze, świadczone na rzecz turystów.

W przypadku ustalenia, że sprzedawane przez podatnika usługi są usługami turystycznymi, należy je opodatkować wg stawki VAT 23% (art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 u.p.t.u.). Jeżeli zaś będą to usługi transportowe, opodatkowane VAT wg stawki 0%, podatnik powinien zastosować do nich stawkę 0%. Należy bowiem pamiętać, iż zgodnie z art. 8 ust. 2a u.p.t.u., w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Jeżeli więc pośrednik nabędzie usługi transportowe i w takim samym zakresie odsprzeda je innemu podmiotowi, to obowiązują go takie same zasady opodatkowania tychże usług, jakie mają zastosowanie w stosunku do ich faktycznego wykonawcy. Jeżeli więc przewoźnik świadczy usługi opodatkowane VAT wg stawki 0% (np. usługi międzynarodowego transportu osób środkami transportu lotniczego), to pośrednik odsprzedający te usługi powinien je także opodatkować VAT wg stawki 0%.

Ustalenia dotyczące rodzaju usług będą także miały zasadnicze znaczenie przy rozstrzyganiu kwestii sposobu ich opodatkowania. W przypadku usług turystycznych do opodatkowania (wg stawki 23%) należy wykazać jedynie należną podatnikowi marżę (wniosek z art. 119 ust. 1 u.p.t.u.). W przypadku usług transportowych podlegającym „sfiskalizowaniu” obrotem będzie cała kwota należna od zbywcy, pomniejszona jedynie o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 u.p.t.u.).

Krzysztof Kamiński

Vademecum Głównego Księgowego

219938

Data publikacji: 24 sierpnia 2012 r.

Kiedy nieściągalne wierzytelności można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?

Należność może być zaliczona do kosztów podatkowych po udokumentowaniu nieściągalności należności.
W myśl ogólnej zasady zapisanej w art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.p., wierzytelności nieściągalne nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Jednak już w tym samym przepisie – jako wyjątek od reguły zaprezentowanej w poprzednim zdaniu – ustawodawca umożliwił zaliczenie do kosztów podatkowych tych należności, które wcześniej były zaliczone przez podatnika do podatkowych przychodów z działalności gospodarczej, a których nieściągalność podatnik udokumentował. Zastrzec należy, że dokumentując nieściągalność należności podatnik musi zastosować jedną z metoda wymienionych w art. 16 ust. 2 u.p.d.o.p. W przepisie tym zamieszczony został zamknięty katalog sposobów dokumentowania nieściągalności, zatem nie jest możliwym skuteczne (dla zaliczanie należności do kosztów) udokumentowanie jej nieściągalności w inny sposób niż wskazany w art. 16 ust. 2 u.p.d.o.p.
Zgodnie z wolą ustawodawcy wierzytelność może zostać uznana za nieściągalną, jeżeli brak możliwości jej wyegzekwowania od dłużnika potwierdzona jest:
postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
postanowieniem sądu o:
– oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
– umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a, lub
– ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
Fakt, że toczy się postępowanie sądowe, w konsekwencji którego powód ma odzyskać należną mu kwotę przemawia za tym, iż nie udokumentowano nieściągalności należności. W konsekwencji należy stwierdzić, że należność taka nie może jeszcze być zaliczona do kosztów podatkowych a uprawnienie takie powstanie po udokumentowaniu nieściągalności postanowieniem organu egzekucyjnego o nieściągalności, które wierzyciel uzna za odpowiadające stanowi faktycznemu. Bez znaczenia przy tym jest to, czy skorzystano z ulgi na złe długi w VAT.
Radosław Kowalski
Vademecum Głównego Księgowego
0219985
Data publikacji: 20 sierpnia 2012 r.

Jakie skutki dla udziałowca przyniesienie umorzenie udziałów w sp. z o.o.?

Dochód uzyskany ze zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w celu umorzenia, w wysokości różnicy pomiędzy wypłaconym wynagrodzeniem a kosztem nabycia zbywanych udziałów, zaliczany jest do przychodów z kapitałów pieniężnych. Dochód ten nie jest rozliczany przez płatnika, lecz wykazywany samodzielnie przez podatnika w zeznaniu rocznym. Jeżeli wynagrodzenie otrzymane przez podatnika z tytułu zbycia udziałów w celu umorzenia, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych udziałów, wówczas przychód ten określi organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.
Zgodnie z przepisami art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), udział w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością może być umorzony, tak jak ma to miejsce w sytuacji opisanej w pytaniu, m.in. za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne). Dochodzi wówczas do zbycia udziałów na rzecz spółki.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. – źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c u.p.d.o.f.
Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.f. za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia m.in. udziałów w spółkach mających osobowość prawną.
Jak wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2012 r., IPPB2/415-427/12-3/AK, dochód (przychód) uzyskany ze zbycia udziałów w celu umorzenia jest traktowany jako przychód z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną. Przychód ten nie jest rozliczany przez płatnika, lecz podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b u.p.d.o.f., czyli jest samodzielnie wykazywany w zeznaniu i opodatkowany przez podatnika.
Przy ustalaniu wartości przychodów uzyskanych ze zbycia udziałów w celu umorzenia, stosownie do art. 17 ust. 2 u.p.d.o.f., stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 u.p.d.o.f. Zatem dochód z tytułu zbycia udziałów w celu umorzenia stanowić będzie różnica pomiędzy wypłaconym wynagrodzeniem oraz kosztem nabycia zbywanych udziałów, chyba że wynagrodzenie to, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych udziałów. Wówczas, na mocy art. 19 ust. 1 u.p.d.o.f., przychód ten określi organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.
Karol Różycki
Vademecum Głównego Księgowego
0219846
Data publikacji: 17 sierpnia 2012 r.

Rząd przyjął projekt nowelizacji Kodeksu Pracy

W dniu 14 sierpnia rząd przyjął przygotowany przez Ministra Sprawiedliwości projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Projekt zakłada trzydniowy termin na wydanie potwierdzenia o nadaniu NIP firmie rozpoczynającej działalność gospodarczą oraz zwolnienie pracodawców z konieczności informowania Państwowej Inspekcji Pracy i Państwowej Inspekcji Sanitarnej o wykonywanej działalności gospodarczej.
Z 14 do 3 dni będzie skrócony czas, w którym naczelnik urzędu skarbowego ma wydawać potwierdzenie o nadaniu NIP firmie rozpoczynającej działalność gospodarczą. Zmiana ta będzie dotyczyła podmiotów innych niż osoby fizyczne, bo te już otrzymują NIP w ciągu jednego dnia.
Projekt przewiduje również zwolnienie pracodawców z konieczności zgłaszania Państwowej Inspekcji Pracy i Państwowej Inspekcji Sanitarnej informacji o miejscu, rodzaju i zakresie wykonywanej działalności gospodarczej. Inspekcje te niezbędne dane będą uzyskiwać z rejestru podmiotów prowadzonego przez GUS i kont płatników prowadzonych przez ZUS. Według Banku Światowego (BŚ) projektowane zmiany oznaczają zmniejszenie o 1/3 procedur niezbędnych przy rejestracji podmiotu (zlikwidowane zostaną 2 z 6 procedur rejestracyjnych). W rezultacie Polska powinna zająć wyższą pozycję w Raporcie BŚ Doing Business.
Opracowanie: Weronika Adamczyk
Źródło: www.premier.gov.pl, stan z dnia 16 sierpnia 2012 r.
Data publikacji: 16 sierpnia 2012 r.

Urlop wychowawczy będzie dłuższy o miesiąc

Od początku 2013 roku urlop wychowawczy będzie wynosił 37 miesięcy. Z tego wymiaru dla każdego z rodziców zostanie przeznaczony jeden miesiąc urlopu wychowawczego, który będzie nieprzenoszalny. Oznacza to, iż rodzic nie będzie mógł przekazać „swojego” miesiąca drugiemu z rodziców. W sytuacji, gdy np. ojciec dziecka nie wykorzysta przysługującego mu jednego miesiąca urlopu, matka dziecka będzie mogła wykorzystać urlop wychowawczy maksymalnie w wymiarze 36 miesięcy.
Tak wynika z przygotowanego przez rząd projektu z dnia 5 lipca 2012 r. ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy.
Konieczność nowelizacji kodeksu pracy dotyczących urlopu wychowawczego związana jest z wejściem w życie dyrektywy Rady 2010/18/UE z dnia 8 marca 2010 r. w sprawie wdrożenia zmienionego porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP i ETUC oraz uchylającej dyrektywę 96/34/WE (Dz. Urz. UE L 68 z 18.3.2010, str. 13). Zgodnie z Klauzulą 2 porozumienia ramowego, minimalny wymiar urlopu rodzicielskiego, przysługujący indywidualnie każdemu z rodziców został zwiększony z trzech do czterech miesięcy. W odniesieniu do sposobu korzystania z prawa do urlopu rodzicielskiego określono, że prawo do co najmniej jednego z czterech miesięcy urlopu rodzicielskiego powinno zostać przyznane bez możliwości jego przenoszenia/przeniesienia pomiędzy rodzicami. Wskazano również, że zasady odnoszące się do części urlopu, której nie można przenieść należy określić na szczeblu krajowym z uwzględnieniem już obowiązujących przepisów.
Projekt nowelizacji kodeksu pracy przewiduje również:
1) podwyższenie – z 3 do 4 miesięcy – wymiaru urlopu wychowawczego, który może być jednocześnie wykorzystywany przez oboje rodziców lub opiekunów dziecka,
2) umożliwienie wykorzystywania urlopu wychowawczego w pięciu (dotychczas w czterech) częściach,
3) przyjęcie zasady, zgodnie z którą w przypadku wykorzystywania części urlopu wychowawczego obejmującego nieprzenoszalną jego część – wymiar urlopu nie może być krótszy niż jeden miesiąc,
4) rezygnację z przepisu stanowiącego podstawę do proporcjonalnego obniżania wymiaru urlopu wypoczynkowego w przypadku, gdy w danym roku kalendarzowym po nabyciu przez pracownika prawa do urlopu wypoczynkowego korzysta on z urlopu wychowawczego, a następnie w tym samym roku powraca do pracy,
5) przyjęcie zasady, zgodnie z którą bieg przedawnienia roszczenia o urlop wypoczynkowy nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na czas korzystania z urlopu wychowawczego.
Zgodnie z projektem, zmiany mają wejść w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.
Projekt został przekazany do konsultacji społecznych.
Opracowanie: Weronika Adamczyk
Źródło: www.rcl.gov.pl, stan z dnia 14 sierpnia 2012 r.
Data publikacji: 14 sierpnia 2012 r.

Prowadzenie dokumentacji pracowniczej związanej ze stosunkiem pracy

Radosław Mleczko – podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej w odpowiedzi na interpelację 5771 wyjaśnił zasady prowadzenia dokumentacji pracowniczej związanej ze stosunkiem pracy.
Zgodnie z przepisem art. 51u ust. 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach dokumentacja pracownicza powinna być przechowywana przez 50 lat, licząc od dnia zakończenia stosunku pracy u danego pracodawcy, a dokumentacja płacowa – także 50 lat, z tym że licząc od daty jej wytworzenia. Jednocześnie w świetle przepisu art. 125a ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych płatnik składek jest zobowiązany przechowywać listy płac, karty wynagrodzeń albo inne dowody, na podstawie których następuje ustalenie podstawy wymiaru emerytury lub renty, przez okres 50 lat od dnia zakończenia przez ubezpieczonego pracy u danego płatnika.
Niewątpliwie przechowywanie dużej ilości dokumentów jest trudne ze względów organizacyjnych oraz wymaga znacznych nakładów finansowych. Zatem istnieją obiektywne okoliczności do rozważenia wprowadzenia możliwości wytwarzania, archiwizowania i przechowywania dokumentacji pracowniczej w postaci elektronicznej.
W Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej prowadzone są prace mające na celu ograniczenie obowiązku przechowywania dokumentacji wytworzonej w związku ze stosunkiem pracy do tych dokumentów, które są niezbędne, a także prace nad dopuszczeniem elektronicznej formy wytwarzania, archiwizowania i przechowywania takiej dokumentacji. Jednakże należy zauważyć, iż umożliwienie prowadzenia jako alternatywnej dla papierowej elektronicznej formy przechowywania dokumentacji pracowniczej wymagałoby zmian systemowych w przepisach prawa pozostających w zakresie działania nie tylko ministra pracy i polityki społecznej. W związku z powyższym przewiduje się kontynuację prac we współpracy z innymi ministrami, w szczególności z ministrem administracji i cyfryzacji, ministrem kultury i dziedzictwa narodowego oraz ministrem sprawiedliwości.
Opracowanie: Weronika Adamczyk
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 31 lipca 2012 r.
Data publikacji: 31 lipca 2012 r.

Kasa fiskalna już przy obrocie 20 tys. zł – projekt

Ministerstwo Finansów przewiduje zrównanie do 20 tys. zł limitu obrotów pozwalającego na korzystanie ze zwolnienia z obowiązku posiadania kas rejestrujących dla podatników kontynuujących i rozpoczynających działalność.
Opublikowany na stronie resortu projekt rozporządzenia zawiera przepisy dotyczące zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku na kasach fiskalnych na lata 2013-2014. Projektowane regulacje zasadniczo nawiązują do obecnie obowiązujących, zawężają jednak zakres stosowanych dotychczas zwolnień.
Projekt obniża z 40 tys. do 20 tys. złotych limit obrotów, przekroczenie którego skutkuje utratą zwolnienia z obowiązku posiadania kasy rejestrującej przez podatników, którzy kontynuują działalność gospodarczą. Tym samym limit ten będzie identyczny jak w przypadku podatników, którzy dopiero rozpoczynają działalność.
W przypadku podatników rozpoczynających działalność w trakcie roku podatkowego, limit 20 tys. zł będzie określany w proporcji do okresu prowadzenia działalności obligującej do stosowania kas rejestrujących. Obecnie limit ten jest stosowany niezależnie od tego, czy podatnik rozpoczął działalność w pierwszym, czy czwartym kwartale roku.
Resort nie przewiduje większych zmian jeżeli chodzi o zakres zwolnień przedmiotowych. Obowiązkiem ewidencyjnym objęte mają jednak zostać usługi świadczone przez szkoły nauki jazdy.
Zakłada się, że rozporządzenie wejdzie w życie 1 stycznia 2013 r., ale podatnicy, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie w 2012 r., w celu określenia limitu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania w 2013 r., nie będą stosować do jego wyliczenia proporcji do okresu prowadzenia działalności. Obowiązywać ich będzie limit 20 tys. zł w skali całego 2012 r.
Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 26 lipca 2012 r.
Data publikacji: 26 lipca 2012 r.

Rządowy projekt zmiany ustawy o PIT

Do Sejmu wpłynął rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi realizację zmian zapowiedzianych przez Premiera w expose.
Zaproponowane w projekcie zmiany dotyczą takich preferencji podatkowych jak: uprawnienie do korzystania z 50% kosztów uzyskania przychodów dla twórców, ulgi z tytułu użytkowania sieci Internet oraz ulgi na dzieci.
Uprawnienie do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów jest przywilejem z którego korzystają podatnicy, których praca chroniona jest prawami autorskimi i prawami pokrewnymi. Na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) koszty uzyskania przychodów uzyskanych przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych wynoszą 50%, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe. Podatnik korzystający z tego uprawnienia może w ramach stosunku pracy stosować zarówno kwotowe koszty uzyskania przychodów, jak i 50% koszty uzyskania przychodów. W projekcie zaproponowano wprowadzenie rocznego limitu w zakresie stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, który wyniesie 1/2 kwoty podstawy opodatkowania określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej tj. 42.764 zł. Podatnik nadal będzie miał prawo do odliczenia kosztów faktycznie poniesionych.
Drugą z zapowiadanych zmian jest likwidacja ulgi z tytułu użytkowania sieci Internet. Rząd podkreślił, że obecnie kiedy ceny usług dostępu do Internetu spadły, ulga ta nie jest czynnikiem warunkującym zakup usługi.
Trzecia z proponowanych zmian dotyczy ulgi z tytułu wychowywania dzieci. Zasadniczym celem zmiany jest ograniczenie ulgi dla podatników posiadających jedno dziecko poprzez wprowadzenie limitu dochodów. Zaproponowano by ulga nie przysługiwała w przypadku gdy podatnik niepozostający w związku małżeńskim posiada jedno dziecko, na które przysługuje odliczenie i uzyskuje dochód przekraczający kwotę 56.000 zł. W przypadku podatników pozostających w związku małżeńskim dla ustalenia prawa do odliczenia będą brane pod uwagę dochody każdego z małżonków. Łączny dochód przekraczający 112.000 zł skutkować będzie brakiem ulgi.
Prawo do odliczenia ulgi pozostanie bez zmian w stosunku do podatników posiadających dwoje dzieci tj. ulga będzie przysługiwała bez względu na uzyskany w roku podatkowym dochód. Natomiast podatnicy posiadający troje dzieci dostaną ulgę o 50% wyższą. Kwota ulgi na trzecie dziecko wyniesie miesięczne 139,01 zł, a rocznie 1.668,12 zł. Podatnicy, którzy mają czworo dzieci lub więcej dostaną o 100% więcej tj. 185,34 zł miesięcznie czyli 2.224,08 zł rocznie. A zatem ulga dla podatników posiadających dwójkę lub więcej dzieci będzie obowiązywała bez względu na wysokość dochodów.
Wprowadzenie zaproponowanych w projekcie zmian ma zasilić budżet państwowy o dodatkowe 594 mln zł w 2014 roku.
Rada Ministrów zakłada, że powyższe zmiany będą obowiązywać od stycznia 2013 r.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 17 lipca 2012 r.
Data publikacji: 17 lipca 2012 r.

Poznaliśmy Urzędy Skarbowe Przyjazne Przedsiębiorcy

25 czerwca na finałowej gali poznaliśmy laureatów dziesiątej edycji konkursu na Urząd Skarbowy Przyjazny Przedsiębiorcy, którego organizatorami są Business Center Club i Ministerstwo Finansów.

Celem konkursu jest promowanie wysokich standardów obsługi klienta oraz tworzenie między administracją skarbową a przedsiębiorcą relacji charakteryzujących się wzajemną życzliwością i profesjonalizmem. Urzędy oceniane były na podstawie sumy punktów przyznanych przez przedsiębiorców w wypełnionej ankiecie konkursowej. Ocenie przedsiębiorców podlegały jakość obsługi podatnika przez urząd, łatwość komunikacji z urzędem oraz kompetencje pracowników.

W tegorocznej edycji tytuł „Urzędu Skarbowego Przyjaznego Przedsiębiorcy” otrzymało 59 urzędów, wskazanych przez przedsiębiorców. Dziewięć z nich otrzymało to wyróżnienie po raz pierwszy, a cztery urzędy: US w Łukowie, US w Ostrołęce, US Warszawa-Wola oraz Pierwszy US w Białymstoku otrzymały wyróżnienie po raz dziesiąty.

W sumie od rozpoczęcia konkursu 230 urzędów, przynajmniej raz, zostało nagrodzonych przez przedsiębiorców. Najwięcej nagrodzonych urzędów odnotowano w tym czasie w województwie mazowieckim 25, podkarpackim 22 oraz wielkopolskim 21.

Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP

Źródło: www.bcc.org.pl, stan z dnia 26 czerwca 2012 r.

Data publikacji: 26 czerwca 2012 r.

Aport akcji do słowackiej spółki osobowej jest wolny od podatku

Wniesienie aportem posiadanych akcji w kapitale zakładowym polskiej spółki akcyjnej do spółki mającej siedzibę na terytorium Słowacji, odpowiednika polskiej spółki komandytowej w zamian za jej udziały, jest czynnością neutralną podatkowo.
Wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego spowoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu, na spółkę, w zamian za udział kapitałowy. Należy jednak wskazać, że w przypadku aportu wnoszonego do spółki osobowej, jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje bowiem jedynie uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. One zaś, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia, bowiem wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki.
Aby zaś mówić o sytuacji „odpłatnego zbycia”, w zamian za świadczenie polegające na wniesieniu aportu, osoba go wnosząca winna otrzymać ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty ceny nabycia. Taka sytuacja miałaby miejsce w razie sprzedaży przedmiotu aportu. W związku z tym, wniesienie aportu do spółki osobowej nie rodzi z tego tytułu obowiązku podatkowego, jest to czynność prawna neutralna podatkowo.
Stosownie bowiem do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 czerwca 2012 r., IPPB1/415-284/12-3/KS.
Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 25 czerwca 2012 r.
Data publikacji: 25 czerwca 2012 r.

Nota księgowa może być podstawą zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu

Na podstawie otrzymanej noty obciążeniowej przedsiębiorca może rozpoznać koszt podatkowy i zaksięgować wydatek w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Zasady ewidencjonowania kosztów reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f.
W art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. czytamy, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
U podatników rozliczających koszty wg tzw. metody uproszczonej za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Ustawa nie ogranicza więc, że kosztami mogą być tylko wydatki udokumentowane np. fakturą VAT.
W sposób szczegółowy kwestię dokumentowania wydatków reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Przepisy rozporządzenia w § 12 ust. 3 pkt 2 stanowią, że podstawą zapisu w księdze mogą być „inne dowody”, wymienione § 13, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
– oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
Jeżeli otrzymana nota zawiera wszystkie ww. dane, to będzie stanowiła dokument będący „innym dowodem”, na podstawie § 13 pkt 5 rozporządzenia. Dokument taki, stanowi podstawę do ujęcia wydatku w podatkowej księdze.
Edyta Zaniewicz
Vademecum Głównego Księgowego
211972
Data publikacji: 22 czerwca 2012 r.

Kiedy pielęgniarki i położne mogą skorzystać z ryczałtu?

Pielęgniarki i położne mogą korzystać ze zryczałtowanych form opodatkowania wyłącznie w sytuacji gdy świadczą usługi pielęgniarskie osobiście na rzecz osób fizycznych. Pielęgniarki świadczące usługi na podstawie umowy z zakładem opieki zdrowotnej podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych – wyjaśnił Minister Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 4805/12.
Wybór zryczałtowanych form opodatkowania przez podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej regulują przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.). W myśl obowiązującej regulacji pielęgniarki i położne osiągające przychody ze świadczenia usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego mogą wybrać opodatkowanie ryczałtem pod warunkiem, że usługi te świadczą w ramach wolnego zawodu. Przesłanką konieczną do uznania usług za wolny zawód jest świadczenie tych usług osobiście wyłącznie na rzecz osób fizycznych.
W odpowiedzi na interpelacje wskazano, że pielęgniarki nie mogą korzystać ze zryczałtowanych form opodatkowania jeżeli zawrą umowę o świadczenie usług pielęgniarskich np. z zakładem opieki zdrowotnej, szkołą czy pogotowiem ratunkowym. Wówczas ich dochody będą opodatkowane według 19% stawki podatkowej.
Minister Finansów wyjaśnił, że rozszerzenie zakresu zryczałtowanych form opodatkowania na podatników wykonujących wolny zawód, świadczących usługi na podstawie tzw. podkontraktów nie znajduje uzasadnienia. Resort za wystarczające uznaje obowiązujące regulacje, które nie pozbawiają pielęgniarek i położnych możliwości korzystania ze zryczałtowanych form opodatkowania.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 22 czerwca 2012 r.
Data publikacji: 22 czerwca 2012 r.

Obniżka podatków – sposób na zwalczanie szarej strefy

Najlepszym sposobem na walkę z szarą strefą jest obniżanie podatków – powiedział radca generalny w Ministerstwie Finansów Ludwik Kotecki podczas debaty z przedstawicielami przedsiębiorców.
Sporo uwagi na ósmym już spotkaniu w ramach cyklu „Nowe otwarcie. Strona rządowa – pracodawcy”, którego gospodarzem byli Pracodawcy RP poświęcono szarej strefie i sposobom, jak należy z nią walczyć.
Najlepszym sposobem na walkę z szarą strefą jest obniżanie podatków. Najpierw jednak trzeba obniżyć dług publiczny. Jeśli do tego dojdzie, pojawią się możliwości działań pod kątem obniżania podatków – stwierdził Kotecki.
Prezydent Pracodawców RP Andrzej Malinowski podkreślił, że środowisko pracodawców zdaje sobie sprawę z konieczności podwyżki stawki VAT. – Problem tkwi w tym, że w dalszym ciągu istnieją przepisy ograniczające płynność finansową, np. czas zwrotu VAT – powiedział prezydent Malinowski i dodał: – Trzeba pamiętać, że nasze przedsiębiorstwa są słabe. To przecież głównie mikroporzedsiębiorstwa, które przy jakiekolwiek zatorach płatniczych od razu mają duże kłopoty.
Andrzej Malinowski przypomniał, że np. w Niemczech jest odroczenie płatności VAT oraz podał przykład akcyzy na tytoń – jej podniesienie doprowadziło do wzrostu przemytu i szarej strefy.
Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 21 czerwca 2012 r.
Data publikacji: 21 czerwca 2012 r.

Pracodawca nie będzie informował PIP oraz PIS o prowadzonej działalności

Pracodawcy zostaną zwolnieni z obowiązku zgłaszania Państwowej Inspekcji Pracy i Państwowej Inspekcji Sanitarnej informacji o miejscu, rodzaju i zakresie wykonywanej działalności gospodarczej. Jednocześnie firmy rozpoczynające działalność gospodarczą będą otrzymywać potwierdzenie o nadaniu numeru NIP w ciągu 3 (a nie 14) dni.
Minister Sprawiedliwości przedłożył założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy, ustawy o statystyce publicznej, ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej i ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Projekt nowelizacji wynika z zapowiedzi premiera Donalda Tuska ujętych w exposé.
Zaproponowano zwolnienie pracodawców z obowiązku zgłaszania Państwowej Inspekcji Pracy i Państwowej Inspekcji Sanitarnej informacji o miejscu, rodzaju i zakresie wykonywanej działalności gospodarczej. PIP oraz PIS niezbędne dane mają uzyskiwać z rejestru podmiotów prowadzonego przez GUS i kont płatników prowadzonych przez ZUS.
Jednocześnie firmy rozpoczynające działalność gospodarczą mają otrzymywać od naczelnika urzędu skarbowego potwierdzenie o nadaniu numeru NIP w ciągu 3 dni (teraz jest to 14 dni).
Źródło: www.premier.gov.pl, stan z dnia 20 czerwca 2012 r.
Data publikacji: 20 czerwca 2012 r.

Odpłatne oddanie koparki na złom podlega VAT

Odpłatne oddanie koparki na złom podlega opodatkowaniu VAT, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jej nabyciu.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u. – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Zatem odpłatne oddanie koparki na złom, co do zasady, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.
Co prawda na mocy art. 17 ust. 1 pkt 7 u.p.t.u. podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do u.p.t.u., jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 u.p.t.u., niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 u.p.t.u., a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., jednak w załączniku nr 11 do u.p.t.u. nie zostały wymienione koparki, a co najwyżej niektóre części uzyskane po jej demontażu.
Tak więc podatnikiem z tytułu odpłatnego oddania koparki na złom będzie, stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u., przedsiębiorca oddający ten sprzęt na złom.
Do dostawy tej nie ma zastosowanie zwolnienie od podatku dla towarów używanych, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., gdyż w stosunku do koparki podatnikowi dokonującemu jej dostawy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Karol Różycki
Vademecum Głównego Księgowego
207455
Data publikacji: 18 czerwca 2012 r.

Dostawa ryb z 5% stawką VAT

Dostawa ryb jest opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 5%.
Czynny podatnik podatku VAT zamierza sprzedawać ryby z własnej hodowli w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.
W załączniku nr 10 – wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku od towarów i usług w wysokości 5% – w poz. 16 wymieniono (PKWiU – ex 03) – Ryby i pozostałe produkty rybactwa, usługi wspomagające rybactwo, z wyłączeniem i pereł nieobrobionych (PKWiU – 03.00.5), ryb żywych ozdobnych (PKWiU – 03.00.11.0), produktów połowów pozostałych (PKWiU – 03.00.6).
Wynika z powyższego, że dostawa ryb jest opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 5%.
Piotr Florys
Vademecum Głównego Księgowego
125594
Data publikacji: 15 czerwca 2012 r.

Nowa usługa w ramach infolinii Krajowej Informacji Podatkowej

Od dnia 18 czerwca pod numerem infolinii Krajowej Informacji Podatkowej przedsiębiorcy będą mogli potwierdzić numery VAT swoich kontrahentów z Unii Europejskiej – poinformowało Ministerstwo Finansów.
Krajowa Informacja Podatkowa rozszerzyła zakres usług dostępnych poprzez infolinię. Dotychczas zakres tematyczny udzielanych informacji dotyczył informacji podatkowych oraz e-deklaracji. Od najbliższego poniedziałku KIP będzie udzielała informacji dotyczących potwierdzania numerów VAT kontrahentów z UE.
Informacje dotyczące potwierdzania numerów VAT kontrahentów z Unii Europejskiej przez Biuro Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie można będzie uzyskać dzwoniąc na infolinię Krajowej Informacji Podatkowej w godzinach od 8:00 do 16:00.
W związku z uruchomieniem powyższej usługi zmodyfikowana zostanie również lista zapowiedzi głosowych, które mają do wyboru dzwoniący.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 14 czerwca 2012 r.
Data publikacji: 14 czerwca 2012 r.

Za brak ogłoszenia sprawozdania grozi kara

Za niezłożenie sprawozdania finansowego do ogłoszenia grożą sankcje w postaci grzywny albo kary ograniczenia wolności. Ustawa o rachunkowości nie określa się wysokości kar, ale może je wymierzyć sąd.
Według art. 79 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) – dalej u.o.r. – kto wbrew przepisom ustawy nie składa sprawozdania finansowego, które podlega badaniu przez biegłego rewidenta, do ogłoszenia w Monitorze Polskim B podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
Sprawy, o których mowa w art. 79 u.o.r., zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) rozpatruje się w trybie uproszczonym. Oskarżenie może być wniesione przez policję, urzędy skarbowe i inspektorów kontroli skarbowej na podstawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 13 czerwca 2003 r. w sprawie określenia organów uprawnionych obok Policji do prowadzenia dochodzeń oraz organów uprawnionych do wnoszenia i popierania oskarżenia przed sądem pierwszej instancji w sprawach podlegających rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, jak również spraw zleconych tym organom (Dz. U. Nr 108, poz. 1019 z późn. zm.). Oczywiści każda osoba może powiadomić np. policję o dokonaniu przestępstwa, związanego z brakiem ogłoszenia sprawozdania finansowego.
Waldemar Gos
Vademecum Głównego Księgowego
44057
Data publikacji: 25 czerwca 2012 r.

Rozliczanie delegacji zagranicznej

W części pokrytej zaliczką koszty poniesione w czasie podróży służbowej przelicza się według kursu zastosowanego do przeliczenia zaliczki. Jeśli pracownik sam sfinansował koszty w walucie i przedstawił pracodawcy dowód na wysokość tych kosztów (np. wyciąg z karty kredytowej, zawierający zastosowany przez bank kurs), zwrotu należy dokonać w wysokości faktycznie przez pracownika poniesionej.
Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), do księgowania poszczególnych operacji należy zastosować:
1) kurs kupna, stosowany przez bank, z którego usług korzysta jednostka, dla:
– sprzedaży waluty bankowi,
– zwrotu waluty na rachunek bankowy z kasy walutowej,
– dokonania zapłaty zobowiązania,
– naliczonych odsetek od środków posiadanych na rachunku,
2) kurs sprzedaży, stosowany przez bank, z którego usług korzysta jednostka, dla:
– zakupu waluty od banku,
– pobrania waluty z rachunku do kasy walutowej,
– otrzymania spłaty należności,
3) średni kurs NBP do ewidencji należności i zobowiązań walutowych.
Wycena środków pobranych przez jednostkę ze swojego rachunku walutowego nie zależy, więc od kursu, po jakim zaksięgowano wpływ tej waluty – ustawodawca nakazał zastosować kurs sprzedaży, stosowany przez bank, z którego usług korzysta jednostka, obowiązujący w danym dniu. Oczywiście powstaną w takim przypadku różnice kursowe od własnych środków pieniężnych, które zostaną ujęte w kosztach lub przychodach.
W przypadku wydatków w trakcie zagranicznej delegacji mamy do czynienia z sytuacją nietypową, bowiem wydatki dokonywane są przez kilka, a czasem kilkanaście dni. W praktyce przyjmuje się, że do rozliczenia wszystkich wydatków związanych z wyjazdem służbowym stosuje się jeden kurs: najczęściej kurs, po jakim pobrano z rachunku walutowego waluty na zaliczki dla pracowników – jest to wówczas kurs sprzedaży, stosowany przez bank, z którego usług korzysta jednostka, obowiązujący w dniu pobrania waluty. Jeśli zaliczka nie jest pobierana, do rozliczenia wydatków przyjmuje się kurs sprzedaży, stosowany przez bank, z którego usług korzysta jednostka, obowiązujący w dniu rozpoczęcia lub w dniu zakończenia delegacji. Wypłata środków dla pracownika z tytułu zwrotu poniesionych kosztów dokonywana jest albo w walucie, albo w złotówkach, po kursie, jaki zastosowano do wyceny delegacji. Jeśli jednak pracownik poniósł koszty w walucie i przedstawił pracodawcy dowód na wysokość tych kosztów (np. wyciąg z karty kredytowej, zawierający zastosowany przez bank kurs), zwrotu należy dokonać w wysokości faktycznie przez pracownika poniesionej uznając, iż to właśnie jest „faktycznie zastosowany kurs”.
Metodę wybraną do ewidencji wydatków z tytułu zagranicznych delegacji należy zapisać w polityce (zasadach) rachunkowości i stosować konsekwentnie przez cały rok.
Małgorzata Niedźwiedzka
Vademecum Głównego Księgowego
19252
Data publikacji: 11 czerwca 2012 r.

Usługa mycia szklanej elewacji budynku z 23% stawką VAT

Usługi mycia szklanych zewnętrznych elewacji budynków bez względu na ich przeznaczenie należy zaklasyfikować do usług specjalistycznego sprzątania budynków i obiektów przemysłowych oraz opodatkować stawką 23%.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – dalej u.p.t.u., stawka podatku wynosi 22% (od 1 stycznia 2011 r. – 23%), natomiast w myśl art. 41 ust. 2 u.p.t.u., dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (od 1 stycznia 2011 r. – 8%).
Należy również zaznaczyć, że w art. 146d ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. zawarto upoważnienie dla Ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zgodnie z którym, może on w drodze rozporządzenia w okresie, o którym mowa w art. 146a, obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 5% lub 8% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek.
Usługi związane z utrzymaniem porządku w budynkach i zagospodarowaniem terenów zieleni zostały zaklasyfikowane w dziale 81 PKWiU.
W załączniku nr 3 do u.p.t.u. znajdują się dwa rodzaje usług z tego działu, tj. usługi zamiatania śmieci i usuwania śniegu (PKWiU 81.29.12.0) oraz pozostałe usługi sanitarne (PKWiU 81.29.13.0).
Natomiast w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) – dalej r.u.p.t.u., nie wskazano żadnych usług z działu 81 PKWiU.
Co istotne, w PKWiU pod symbolem 81.22 znajdują się usługi specjalistycznego sprzątania budynków i obiektów przemysłowych, a grupowanie 81.22.11.0 obejmuje usługi mycia okien w budynkach mieszkalnych i innych budynkach, włączając usługi mycia okien na zewnątrz przy użyciu ruchomych pomostów roboczych.
Oznacza to, że usługi mycia szklanych zewnętrznych elewacji budynków bez względu na ich przeznaczenie należy zaklasyfikować do usług specjalistycznego sprzątania budynków i obiektów przemysłowych. W związku zaś z tym, że w stosunku do nich ani przepisy u.p.t.u., ani r.u.p.t.u. nie przewidują obniżonej stawki VAT, usługi te podlegają opodatkowaniu stawką podstawową 23%
Mariusz Jabłoński
Vademecum Głównego Księgowego
208879
Data publikacji: 8 czerwca 2012 r.