Sankcje w podatku VAT nie będą ustalane w przypadku jedynie opóźnienia w zapłacie zobowiązania wynikającego ze złożonej deklaracji, zapewnił resort finansów odpowiadając na interpelację poselską nr 826, dotyczącą ustalania dodatkowego zobowiązania w przypadku nieterminowej wpłaty podatku VAT.

Nowelizacja ustawy o VAT, która weszła w życie 1 stycznia 2017 r., wprowadziła sankcje podatkowe za nierzetelne rozliczanie podatku VAT. Zaniżenie kwoty podatku należnego lub zawyżenie kwoty podatku naliczonego będzie skutkować nałożeniem kary w wysokości 30 proc. kwoty zaniżenia lub zawyżenia. Przewidziano także podwyższoną sankcję podatkową w wysokości 100 proc. w stosunku do podatników dopuszczających się oszustw podatkowych, w tym odliczających podatek z tzw. pustych faktur.

Odpowiadając na pytanie posłów, czy nowe przepisy nie są zbyt restrykcyjne dla przedsiębiorców, którzy spóźniając się z należnym VAT-em, dotychczas obciążeni byli jedynie odsetkami, a wg nowych przepisów zapłacą karę w wysokości 30 proc. należnego podatku, Paweł Gruza, podsekretarz stanu w resorcie finansów stwierdził, że takie obawy są nieuzasadnione. Celem wprowadzonego rozwiązania jest bowiem sankcjonowanie określonych zachowań związanych z nieprawidłowym rozliczeniem podatku VAT w deklaracjach podatkowych zwłaszcza wynikających z udziału w nadużyciach i oszustwach podatkowych.

Dodatkowe zobowiązanie podatkowe ustalane jest w przypadku, gdy w złożonej deklaracji podatkowej podatnik wykazał:

a) kwotę zobowiązania podatkowego niższą od kwoty należnej,

b) kwotę zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego wyższą od kwoty należnej,

c) kwotę różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy wyższą od kwoty należnej,

d) kwotę zwrotu różnicy podatku lub kwotę zwrotu podatku naliczonego, lub kwotę różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy, a powinien wykazać kwotę zobowiązania podatkowego podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego,

bądź też nie złożył deklaracji podatkowej oraz nie wpłacił kwoty zobowiązania podatkowego.

Jak zapewnił wiceminister Gruza, sankcje w podatku VAT nie będą zatem ustalane w przypadku jedynie opóźnienia w zapłacie zobowiązania wynikającego ze złożonej deklaracji. Dodał też, że zgodnie z ustawą o VAT przepisy dotyczące sankcji nie będą stosowane:

1) jeżeli przed dniem wszczęcia kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego podatnik złożył odpowiednią korektę deklaracji podatkowej albo złożył deklarację podatkową z wykazanymi kwotami podatku oraz wpłacił na rachunek urzędu skarbowego kwotę wynikającą ze złożonej deklaracji albo jej korekty wraz z odsetkami za zwłokę;

2) w przypadku gdy zaniżenie kwoty zobowiązania podatkowego lub zawyżenie kwoty zwrotu różnicy podatku, zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe, wiąże się z popełnionymi w deklaracji błędami rachunkowymi lub oczywistymi omyłkami, albo z nieujęciem podatku należnego lub podatku naliczonego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, a podatek należny lub podatek naliczony został ujęty w poprzednich okresach rozliczeniowych lub w okresach następnych po właściwym okresie rozliczeniowym, jeżeli nastąpiło to przed dniem wszczęcia kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego;

3) w stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe.

Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WK

Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 20 stycznia 2017 r.

Resort rozwoju wprowadził usługę, która umożliwia zarejestrowanie działalności gospodarczej przez telefon. W trakcie rozmowy konsultant przyjmuje niezbędne dane i wypełnia wniosek, a procedurę można zakończyć, składając podpis przez internet lub w urzędzie gminy.

Pod specjalnym numerem telefonu przedsiębiorcy mogą też skorzystać z opcji telefonicznych powiadomień dotyczących na przykład ważnych zmian w przepisach. Resort podkreśla, że to pionierska usługa w skali administracji publicznej.

– Wprowadzamy możliwość zarejestrowania działalności gospodarczej przez telefon. Dotychczas wniosek można było wypełnić w urzędzie albo przez internet, teraz rozszerzamy tę możliwość o kolejny kanał – mówi agencji Newseria Tadeusz Kościński, podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju.

Do założenia działalności gospodarczej niezbędny jest wpis w Centralnej Ewidencji i Identyfikacji Działalności Gospodarczej (CEIDG). Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej wniosek do CEIDG jest wolny od opłat. System odsyła wnioskodawcy potwierdzenie, a cała procedura jest stosunkowo prosta i zajmuje niewiele czasu.

Teraz założenie firmy ma być jeszcze prostsze, ponieważ resort rozwoju wprowadza właśnie możliwość zarejestrowania działalności gospodarczej przez telefon. W trakcie rozmowy telefonicznej konsultant przyjmuje dane potrzebne do wypełnienia wniosku i wprowadza je do systemu CEIDG. W kolejnym kroku wnioskodawca otrzymuje wiadomość SMS z numerem wniosku. Musi okazać go w dowolnym urzędzie gminy, gdzie urzędnik wydrukuje wniosek do podpisu. Procedurę można dokończyć również elektronicznie, za pomocą podpisu elektronicznego.

– Przedsiębiorca może zadzwonić i bezpośrednio z domu porozmawiać z konsultantem, wypełnić wniosek i wyjaśnić ewentualne niejasności. Na zakończenie konsultant prześle SMS-em numer wniosku, z którym należy się udać do urzędu i złożyć podpis. Jeżeli przedsiębiorca ma już podpis kwalifikowany, może też zarejestrować się na naszych stronach i formalnie się podpisać – wyjaśnia Tadeusz Kościński.

Telefoniczna rejestracja działalności gospodarczej jest już dostępna pod numerem 801 055 088. Przedsiębiorcy mogą pod tym numerem skorzystać również z innych usług, na przykład z opcji telefonicznych powiadomień o zbliżających się ważnych terminach oraz istotnych zmianach w przepisach.

– To duże udogodnienie, ponieważ przez telefon można nie tylko zarejestrować działalność gospodarczą, lecz także zmienić dane we wniosku, zawiesić albo zlikwidować działalność. Przedsiębiorcy mogą też liczyć na informacje zwrotne, ponieważ my również będziemy się z nimi kontaktować, na przykład żeby przypomnieć o zbliżających się ważnych zdarzeniach – mówi Tadeusz Kościński.

Nowa usługa jest realizowana przez Centrum Pomocy Przedsiębiorcy, które działa przy resorcie rozwoju. Zdaniem Tadeusz Kościńskiego będzie to duże ułatwienie, zwłaszcza dla osób, które nie mają czasu na wizytę w urzędzie albo mają kłopot z obsługą internetowej wersji serwisu dla przedsiębiorców.

– Niektórzy przedsiębiorcy wolą iść do urzędu, część chce wypełnić cały wniosek przez internet, a jeszcze inni obawiają się internetu albo nie mają do niego dostępu. Jeżeli chcą na bieżąco coś wyjaśnić albo dla własnego komfortu wolą rozmawiać bezpośrednio z innym człowiekiem, to kanał telefoniczny im to umożliwi – mówi podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju.

Ministerstwo Rozwoju podkreśla, że usługa umożliwiająca założenie firmy przez telefon to pionierskie rozwiązanie w skali całej administracji publicznej. Resort zapowiada, że jest to kolejny krok w kierunku nowoczesnej e-administracji, a w planach jest pakiet podobnych rozwiązań.

– To część całego pakietu, który chcemy wdrożyć. Przez ostatni miesiąc prowadziliśmy alpha testing, a teraz uruchamiamy beta testing. To wciąż jeszcze usługa pilotażowa, ale na dużą skalę. Spodziewamy się, że już pod koniec miesiąca będzie masowo wykorzystywana – mówi Tadeusz Kościński.

Źródło: Newseria, stan z dnia 16 stycznia 2017 r.

Na zakończonym 10 marca 2017 r. 37. posiedzeniu Sejmu uchwalona została ustawa o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności. Przedmiotowa ustawa ma poprawić płynność przedsiębiorstw i przeciwdziałać zatorom płatniczym. Jej wejście w życie ma usprawnić i ułatwić dochodzenie należności.

Ustawa stanowi element pakietu ułatwień dla przedsiębiorców „100 zmian dla firm”, który jest pierwszym etapem realizacji „Planu na rzecz odpowiedzialnego rozwoju”, przyjętego przez rząd 16 lutego 2016 r. Zakłada m.in. podniesienie z 10 do 20 tys. zł wartości przedmiotu sporu dla spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym.

Planowane jest utworzenie Rejestru Należności Publicznoprawnych, który rozszerzy zakres dostępnych danych o dłużnikach. Chodzi o informacje dotyczące zaległości publicznoprawnych, takich jak zobowiązania podatkowe, kary administracyjne, należności celne i grzywny. Założono ujawnianie wymagalnych (a więc ostatecznych stwierdzonych wyrokiem sądu lub niezaskarżonych) zaległości w łącznej kwocie nie niższej niż 5.000 zł, po upływie 30 dni od daty doręczenia zobowiązanemu zawiadomienia o zagrożeniu ujawnieniem w rejestrze. Przewidziano przyznanie zobowiązanemu środka ochrony prawnej (sprzeciwu). Rejestr będzie prowadzony w systemie teleinformatycznym, do którego osoby zainteresowane będą miały dostęp za pomocą portalu podatkowego. Z rejestru będzie można pobrać informacje kluczowe do oceny wiarygodności płatniczej i stanu wypłacalności kontrahenta. Ich pozyskiwanie będzie bezpłatne.

Nowelizacja wprowadza rozwiązania skracające czas postępowania grupowego. Zrezygnowano z obowiązku rozstrzygania na rozprawie sądowej o dopuszczalności postępowania grupowego. Umożliwiono prowadzenie sprawy przez sąd pierwszej instancji w obszarze wspólnym dla wszystkich członków grupy, w czasie gdy rozpoznawane jest zażalenie dotyczące składu grupy.

Poszerzono także zakres stosowania postępowania grupowego. Oznacza to, że będzie można dochodzić roszczeń w postępowaniu grupowym, które wynikają z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy albo bezpodstawnego wzbogacenia się, w szczególności roszczenia z tytułu nienależnego świadczenia. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu grupowym będzie także dotyczyć – w ograniczonym zakresie –  naruszenia dóbr osobistych, wynikających z uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Zwiększą się też możliwości wykorzystywania postępowania grupowego w sprawach o zapłatę, w tym również przez przedsiębiorców.

W ramach zmian w postępowaniu zabezpieczającym i egzekucyjnym wzmocniono ochronę wierzyciela przez wydłużenie z 1 do 2 miesięcy okresu, po którym następuje upadek zabezpieczenia w razie wygrania sprawy przez powoda. Wprowadzono rygor nieważności czynności zbycia nieruchomości lub spółdzielczego prawa do lokalu, wbrew sądowemu zakazowi ustanowionemu jako zabezpieczenie roszczenia.

Ponadto, w ramach egzekucji komorniczej wierzyciel będzie mógł żądać od dłużnika ujawnienia informacji o czynnościach dokonanych w ciągu 5 ostatnich lat, w wyniku których wyzbył się on majątku, co uniemożliwiło wierzycielowi otrzymanie zapłaty.

Nowe regulacje mają wejść w życie 1 czerwca 2017 r., z wyjątkiem m.in. przepisów odnoszących się do utworzenia Rejestru Należności Publicznoprawnych, które wejdą w życie 1 stycznia 2018 r.

Opracowanie: Marcin Krudysz

Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z 13.03.2017 r.

Od 1 stycznia 2017 roku dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą powinno następować za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy. Od tego dnia płatności powyżej 15 tys. zł. będzie trzeba uregulować za pośrednictwem rachunku bankowego.

Jeżeli wartość transakcji przekroczy 15 tys. zł przedsiębiorca nie będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów części faktury, którą zapłaci gotówką.

Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem art. 22 ust. 1 ustawy z 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1829, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Do 31 grudnia 2016 roku przepisy nie przewidywały dodatkowych sankcji w przypadku braku płatności przelewem.

Natomiast od 1 stycznia 2017 roku, zgodnie z nowych brzmieniem art. 22 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 tys. zł.

Transakcje w walutach obcych należy przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Limit 15 tys. zł. dotyczy transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności. Oznacza to, że jeżeli przedsiębiorca dla przykładu zawrze umowę kupna sprzedaży, której cena będzie wynosić 16 tys. zł, a płatność będzie rozłożona na cztery części po 4 tys. zł każda, to wszystkie z płatności po 4000 zł powinny zostać dokonane za pośrednictwem rachunku bankowego.

W związku z nowym brzmieniem przepisu ustawodawca wprowadził również sankcję dla przedsiębiorców, którzy nie będą stosowali się do przedstawionych wyżej regulacji.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono nowy przepis – art. 22p ustawy, który stanowi, że podatnicy prowadzący działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

Jeżeli więc przedsiębiorca z podanego wyżej przykładu dokona opisanych w tym przykładzie płatności gotówką, to będzie on zobowiązany do zmniejszenia swoich kosztów podatkowych o kwoty zapłacone w formie gotówkowej.

Opracowanie: Magdalena Okoniewska

Źródło: www.nia.org.pl, stan z dnia 4 stycznia 2017 r.

Od 1 stycznia 2017 r. obowiązują znowelizowane przepisy o kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorców. Wprowadzone zmiany mają ograniczyć uciążliwość kontroli, zaś reguły ich przeprowadzania mają być jasno opisane.

Powodem znowelizowania przepisów ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.) w zakresie procedur kontroli jest sygnalizowana przez przedsiębiorców duża uciążliwość kontroli i często nieuzasadnione zakłócanie trybu pracy przedsiębiorstw przez dokonywanie procedur kontrolnych.

Wszczęcie kontroli ma następować po uprzedniej „analizie ryzyka”, czyli po określeniu przez organ kontroli stopnia prawdopodobieństwa naruszenia prawa. Znowelizowana ustawa nie opisuje przy tym sposobu, w jaki miałaby następować analiza ryzyka – ma on być ustalany przez same organy kontroli lub organy nadrzędne i podany do publicznej wiadomości na drodze publikacji na stronie internetowej BIP organu. Dodatkowym obowiązkiem organu będzie podanie jasno sformułowanych schematów procedur kontroli, opisujących przebieg procedury kontroli działalności gospodarczej krok po kroku.

Przewidziane są również sytuacje, kiedy kontrola będzie wszczynana bez uprzedniej analizy ryzyka – podjęcie takich działań będzie możliwe np. w przypadku uzasadnionego podejrzenia zagrożenia życia lub zdrowia albo niebezpieczeństwa powstania szkód w znacznych rozmiarach.

Zmiany w zakresie procedur kontrolnych mają z jednej strony podnieść skuteczność nadzoru nad rynkiem, a z drugiej – powinny przyczynić się do zmniejszenia uciążliwości samych kontroli dla prowadzonej działalności gospodarczej. Jeżeli w trakcie kontroli mają być pobierane próbki lub dokonywane oględziny, to zgodnie z nową regulacją organ będzie mógł przystąpić do tych czynności bez konieczności odczekania siedmiu dni od zawiadomienia przedsiębiorcy. Jednocześnie na mocy kolejnej zmiany dokonywanie takich czynności będzie ograniczone w czasie i powinno zakończyć się w ciągu jednego dnia roboczego, zaś w przypadku dokonywania pomiarów – w terminie do 24 kolejnych godzin od momentu ich rozpoczęcia.

Znowelizowane przepisy uściślają również regulację w zakresie książki kontroli. Może ona przybrać postać elektroniczną i w takim przypadku, w odróżnieniu od dotychczasowego stanu prawnego, nie będzie konieczne prowadzenie jej odpowiednika w wersji papierowej.

Dokonywanie ponownych kontroli u tego samego przedsiębiorcy ma być zakazane, o ile ich zakres pokrywa się z zakresem zakończonej już kontroli. Jednakże w przypadku m.in. stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, wznowienia postępowania administracyjnego czy uchylenia decyzji przez sąd administracyjny ponowne kontrole będą dopuszczalne.

Znowelizowane przepisy przewidują dodatkowo prawo wniesienia do sądu administracyjnego skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania.

Powyższe zmiany są efektem wejścia w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. ustawy z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (Dz. U. poz. 2255). W przypadku kontroli wszczętych przed tym dniem do czynności kontrolnych mają mieć zastosowanie reguły obowiązujące przed nowelizacją.

Opracowanie: Andrzej Perzyna

Źródło: www.dziennikustaw.gov.pl, stan z dnia 4 stycznia 2017 r.

Rząd przesłał do Sejmu projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności, którego regulacje mają wzmocnić prawa i gwarancje dla wierzycieli, w szczególności będących przedsiębiorcami z sektora MŚP.

Modyfikacja reguł odpowiedzialności solidarnej inwestora w procesie budowlanym

Rząd proponuje zmianę treści art. 647¹ k.c. w ten sposób, aby wykonawca robót budowlanych mógł wykonać swoje świadczenie osobiście albo przy pomocy innych osób (podwykonawców) bez zgody inwestora. Jednakże inwestor i wykonawca będą mogli określić, w formie pisemnej pod rygorem nieważności, szczegółowy przedmiot robót budowlanych wykonywanych przy pomocy oznaczonego podwykonawcy. Umowa w tym zakresie będzie mogła być zawarta wraz z umową o roboty budowlane bądź już w trakcie jej wykonywania. Zawarcie tej umowy będzie równoznaczne ze zgodą inwestora na wykonywanie konkretnych robót przez danego podwykonawcę oraz solidarną odpowiedzialnością inwestora i wykonawcy za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcy. Nadto projekt proponuje, by solidarna odpowiedzialność powstawała także w przypadku zgłoszenia inwestorowi danego podwykonawcy wraz z określeniem szczegółowego przedmiotu wykonywanych przez niego robót. Jeżeli inwestor nie złoży sprzeciwu w terminie 30 dni od dnia doręczenia mu zgłoszenia zakresu robót, jakie mają być wykonane przez podwykonawcę, będzie obowiązywało domniemanie, że zgodę taką wyraził.

Zakres odpowiedzialności inwestora będzie zależał od tego, czy wykonawca jest obowiązany do zaspokojenia swego długu wynikającego ze zobowiązania z umowy z podwykonawcą. Ograniczona będzie ona przy tym tylko do szczegółowego przedmiotu robót wskazanego w doręczonym mu zgłoszeniu lub w umowie zawartej z wykonawcą. Przepis ten będzie miał bezwzględnie obowiązujący charakter.

Wyższy próg wartości roszczeń w postępowaniu uproszczonym

Według projektu górny próg wartości przedmiotu sporu w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu upominawczym zostanie podniesiony z obecnych 10.000 zł do 20.000 zł.

Zmiany w postępowaniu grupowym

Projekt rozszerza możliwość dochodzenia w postępowaniu grupowym na roszczenia z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania oraz z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia. Ponadto będzie możliwość dochodzenia roszczeń o ochronę dóbr osobistych wynikających z uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia. Inne proponowane zmiany w ustawie mają doprowadzić do skrócenia długości rozpoznawania spraw w postępowaniu grupowym, zwłaszcza w pierwszej fazie, w której sąd rozstrzyga o dopuszczalności postępowania grupowego, zmniejszenia skali trudności i uciążliwości dochodzenia świadczeń pieniężnych w postępowaniu grupowym oraz wyeliminować ryzyko nieuzasadnionego obciążania powoda kaucją na zabezpieczenie kosztów procesu.

Zmiany w postępowaniu zabezpieczającym

Projekt zakłada, że postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia ustanawiające zakaz zbywania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu będzie stanowić podstawę wpisu w księdze wieczystej ostrzeżenia o zakazie zbywania tego prawa. Co istotne, sąd wydający zabezpieczenie przekaże postanowienie sądowi wieczystoksięgowemu, który dokona wpisu z urzędu. Czynność prawna sprzeczna z wpisanym zakazem będzie nieważna. Ponadto nieważne będą również czynności prawne dotyczące nieruchomości, co do których wydano zabezpieczenie, ale z braku księgi wieczystej nie mogło być ono ujawnione. Wydłużony zostaje okres upadku zabezpieczenia roszczeń po wygraniu sprawy przez powoda – do dwóch miesięcy.

Zmiany w postępowaniu egzekucyjnym

By przeciwdziałać wyzbywaniu się przez dłużnika majątku, z którego mógłby zaspokoić się wierzyciel, rząd proponuje dodanie wierzycielowi uprawnienia do żądania ujawniania przez dłużnika informacji o odpłatnych i nieodpłatnych czynnościach prawnych dokonanych na rzecz osób trzecich, w okresie pięcioletnim poprzedzającym wszczęcie egzekucji, w wyniku których stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu niż był przed dokonaniem czynności. Jednocześnie wprowadzono ograniczenie, zgodnie z którym w wykazie majątku dłużnik będzie obowiązany podać jedynie te czynności, które miały za przedmiot rzeczy lub prawo o wartości (w dniu dokonania czynności) przekraczającej wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę. Chodzi o uwzględnienie w ramach tej instytucji tych czynności, które są znaczące z punktu widzenia wierzycieli rozważających skorzystanie ze skargi pauliańskiej.

Rejestr Należności Publicznoprawnych

Rząd proponuje utworzenie nowego publicznego rejestru, obejmującego informacje o należnościach publicznoprawnych. Będą w nim ujawniani dłużnicy pozostający w zwłoce z zapłatą należności pieniężnych podlegających egzekucji administracyjnej (podatków, ceł, grzywien) o wysokości łącznej nie niższej niż 5000 zł, a których wierzycielami są naczelnicy urzędów skarbowych albo jednostki samorządu terytorialnego. Dłużnik zostanie wpisany do rejestru bezpośrednio przez wierzyciela, w przypadku należności publicznoprawnych należnych jednostkom samorządowym, po uzyskaniu zgody rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa. Wpis do rejestru będzie mógł zostać dokonany, gdy wierzyciel będzie miał podstawy do wystawienia przeciwko dłużnikowi tytułu wykonawczego, np. na podstawie deklaracji podatkowej, ostatecznej decyzji administracyjnej, prawomocnego wyroku. Nim jednak wierzyciel dokona wpisu, zawiadomi dłużnika o możliwości ujawnienia go w rejestrze, umożliwiając mu w ciągu następnych 30 dni dobrowolną spłatę długu. W tym okresie dłużnik będzie mógł wyjaśnić swoje wątpliwości, jak również wnieść sprzeciw do wierzyciela. Dłużnik zostanie wykreślony z rejestru, jeżeli jego zobowiązanie całkowicie wygaśnie. Udostępnienie zainteresowanym i zobowiązanym informacji zawartych w rejestrze będzie realizowane za pośrednictwem autoryzowanego dostępu do portalu podatkowego.

Zasadnicza część ustawy wejdzie w życie w dniu 1 czerwca 2017 r., natomiast przepisy dotyczące rejestru należności publicznoprawnych w dniu 1 stycznia 2018 r.

Opracowanie: Marek Sondej

Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 4 stycznia 2017 r.

Weszły w życie przepisy zmieniające katalog informacji przekazywanych do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Do ewidencji nie będą wpisywane m.in. dane, które nie wiążą się bezpośrednio z działalnością gospodarczą lub nie są związane z bezpieczeństwem obrotu gospodarczego.

Funkcjonująca na podstawie przepisów ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.) Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG) ewidencjonuje i udostępnia m.in. informacje o przedsiębiorcach będących osobami fizycznymi. Nowelizacja tych przepisów, która nastąpiła z dniem 1 stycznia 2017 r., ma na celu zmianę zakresu informacji przekazywanych do ewidencji – nie będą w niej prezentowane dane nie związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wprowadzane zmiany są elementem pakietu tzw. „100 zmian dla firm”, mającego poprawić otoczenie prawne przedsiębiorców.

W ewidencji nie znajdą się m.in. informacje o miejscu i adresie zamieszkania przedsiębiorcy. Nie jest bowiem konieczne podawanie tych informacji, skoro jednocześnie podawany jest zarówno adres do doręczeń, jak i adresy, pod którymi wykonywana jest działalność gospodarcza.

Nowością jest wzbogacenie ewidencji o dane syndyka, w przypadku gdy w stosunku do danego przedsiębiorcy toczyło się postępowanie upadłościowe. W razie objęcia przedsiębiorcy postępowaniem restrukturyzacyjnym, a także w przypadku zakończenia tego postępowania w ewidencji ujawniane będą również dane ustanowionego w tym postępowaniu zarządcy lub nadzorcy.

Wraz z wnioskiem o wpis do ewidencji wymagane będzie złożenie oświadczenia, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadaniu tytułu prawnego do zajmowanego lokalu. Jest to odpowiedź na częste przypadki podawania przez przedsiębiorców nieprawdziwych danych adresowych, co nieraz prowadzi do naruszenia praw osób trzecich. Brak oświadczenia będzie równoznaczny ze złożeniem wniosku niepoprawnego, co będzie skutkować niemożliwością jego procedowania bez uprzedniego uzupełnienia braków.

Osoba posiadająca tytuł prawny do nieruchomości, której dane adresowe zostały podane przez przedsiębiorcę bez jej zgody, będzie mogła wnioskować o niepublikowanie tych danych w CEIDG. Będzie to możliwe w przypadku, gdy nastąpiło wykreślenie przedsiębiorcy z ewidencji będące konsekwencją nieprzedstawienia tytułu prawnego do nieruchomości lub gdy te dane zostały zmienione na skutek wezwania dokonanego w toku postępowania administracyjnego. W tym zakresie będzie rozstrzygał minister właściwy do spraw gospodarki w drodze decyzji administracyjnej.

Opisywane zmiany są konsekwencją wejścia w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. ustawy z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (Dz. U. poz. 2255). W zakresie podawanych w ewidencji informacji o syndykach, zarządcach i nadzorcach nowe przepisy zaczną obowiązywać z dniem 1 kwietnia 2017 r.

Opracowanie: Andrzej Perzyna

Źródło: www.dziennikustaw.gov.pl, stan z dnia 3 stycznia 2017 r.

Od 1 stycznia zmieniają się zasady wydawania świadectw pracy oraz zaczyna obowiązywać nowe rozporządzenie ws. świadectw pracy.

Poprawa otoczenia prawnego przedsiębiorców

Nowe rozporządzenie jest związane ze zmianami w Kodeksie pracy, które wchodzą w życie od 1 stycznia 2017 r.

Wprowadza je ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców. Ustawa ta jest elementem pakietu ułatwień dla przedsiębiorców „100 zmian dla firm”, który jest I etapem realizacji Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju. Celem ustawy jest poprawa warunków prawnych wykonywania działalności gospodarczej w Polsce. Realizacji tego celu służą m.in. zmiany wspierające rozwój przedsiębiorczości i upraszczające wykonywanie działalności gospodarczej, w tym zmiany w Kodeksie pracy polegające na zmianie zasad wydawania świadectw pracy.

Na czym będzie polegać zmiana?

Od nowego roku w związku z ustaniem zatrudnienia pracodawca, niezależnie od rodzaju umowy o pracę, jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza go zatrudnić w ciągu 7 dni od ustania poprzedniego zatrudnienia.

W przypadku zatrudnienia w ciągu 7 dni – pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy wyłącznie na jego wniosek złożony w postaci papierowej lub elektronicznej.

Ważne! Pracownik może złożyć taki wniosek w każdym czasie i prosić o wydanie świadectwa pracy dotyczącego poprzedniego okresu zatrudnienia albo wszystkich okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie uzyskał świadectwa pracy.

Łatwiej dla pracodawców

Do rozporządzenia dołączono pomocniczy wzór świadectwa pracy wraz z objaśnieniem dotyczącym sposobu jego wypełniania. Ułatwi to pracodawcom prawidłowe wypełnianie świadectwa pracy.

Po co zmiany?

Nowe rozporządzenie w znacznej części powtarza dotychczasowe rozwiązania. Zmiany wynikają przede wszystkim z konieczności uwzględnienia nowych zasad wydawania świadectw pracy oraz zmian w uprawnieniach rodzicielskich pracowników, obowiązujących od początku 2016 r. Część zmian ma na celu doprecyzowanie przepisów, które dotychczas budziły wątpliwości oraz powodowały w praktyce trudności w wystawianiu pracownikom prawidłowych świadectw pracy.

Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej ws. świadectw pracy z dnia 30 grudnia 2016 r. zastępuje dotychczasowe rozporządzenie w tej sprawie z dnia 15 maja 1996 r.

Zawarte są w nim regulacje dot. szczegółowej treści świadectwa pracy, sposobu i trybu wydawania świadectwa pracy oraz sposobu i trybu prostowania i uzupełniania świadectwa pracy.

Źródło: www.mpips.gov.pl, stan z dnia 3 stycznia 2017 r.

Z dniem 1 stycznia 2017 r., z wyjątkami, weszła w życie ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (Dz. U. poz. 2255). Ma ona na celu uproszczenie i poprawę warunków prawnych wykonywania działalności gospodarczej oraz zwiększenie konkurencyjności gospodarki – to element pakietu tzw. „100 zmian dla firm”.

Wprowadzone zmiany mają na celu m.in. zmniejszenie obowiązków administracyjnych przedsiębiorców a ponadto usprawniają proces inwestycyjny oraz zmniejszają uciążliwość prowadzonych kontroli.

Ustawa umożliwia złożenie skargi do sądu na przewlekłość kontroli oraz zakaz przeprowadzania ponownej kontroli w tej samej sprawie przez ten sam organ. Przedsiębiorcy, którzy nie wystąpili o interpretację indywidualną przepisów, nie będą narażeni na kary, jeżeli stosowali się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej.

Ponadto firmy zatrudniające więcej niż 50 pracowników będą zwolnione z ustalania regulaminu wynagradzania, regulaminu pracy i tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych – obecnie z obowiązków tych są zwolnione firmy zatrudniające do 19 osób.

Ustawa wydłuża z siedmiu do 21 dni termin na wniesienie przez pracownika odwołania do sądu pracy od wypowiedzenia umowy o pracę. Również do 21 dni (z 14) wydłużono termin na złożenie odwołania od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia oraz termin na żądanie nawiązania umowy o pracę.

Podniesiony został także – z 1,2 do 2 mln euro – roczny limit przychodów netto, do którego będzie możliwe prowadzenie podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów. Wzrośnie też – ze 150 do 250 tys. euro – maksymalny próg przychodów uprawniający do korzystania z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ustawa zawiera też szereg zmian w prawie budowlanym – m.in. zwalniających niektóre roboty z pozwolenia na budowę lub obowiązku zgłoszenia.

Opracowanie: Marcin Krudysz

Źródło: www.rcl.gov.pl, stan z dnia 2 stycznia 2017 r.

Zmianie ulegają zasady naliczania kwoty zmniejszającej podatek dochodowy od osób fizycznych odliczanej w rocznym obliczeniu tego podatku. Wchodząca w życie 1 stycznia 2017 r. nowelizacja ustawy o PIT zakłada tzw. degresywną kwotę zmniejszającą podatek, a więc malejącą wraz ze wzrostem dochodów podatnika.

Kto będzie mógł zmniejszyć podatek

Dla podatników uzyskujących roczne dochody w wysokości, która nie przekracza kwoty 6600 zł, wysokość kwoty zmniejszającej podatek zostaje ustalona w takiej wysokości, aby uzyskana kwota dochodu nie była objęta koniecznością zapłaty podatku dochodowego, a więc aby stanowiła de facto kwotę wolną od podatku.

Podatnicy, których roczne dochody mieszczą się w przedziale od 6600 zł do 11.000 zł będą mogli odliczyć kwotę zmniejszającą podatek pomiędzy 1188 zł a 556,02 zł.

Podatnicy uzyskujący roczne dochody przekraczające 11.000 zł, ale nie przekraczające 85.528 zł będą korzystać z dotychczasowej kwoty zmniejszającej podatek, tj. 556,02 zł.

Podatnicy uzyskujący roczne dochody przekraczające 85.528 zł, ale nie przekraczające 127.000 zł będą korzystać z kwoty zmniejszającej podatek od 556,02 zł do 0 zł.

Z kwoty zmniejszającej podatek nie będą natomiast korzystać podatnicy uzyskujący roczne dochody przekraczające 127.000 zł.

Kwota wolna a zaliczki na podatek

Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy kwota zmniejszająca podatek wynosi 556,02 zł w przypadku podatników, których dochody nie przekroczą kwoty 85.528 zł, natomiast w przypadku podatników których dochody przekroczą kwotę 85.528 zł zaliczki na podatek dochodowy nie pomniejsza się o kwotę zmniejszającą podatek.

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok jego dochody przekroczą kwotę 85.528, płatnik pobiera zaliczki począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone oświadczenie, bez pomniejszania o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek.

Weryfikacja kwoty zmniejszającej podatek

Zgodnie z przyjętą ustawą wysokość kwoty zmniejszającej podatek będzie podlegać corocznie weryfikacji przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, który będzie przedkładać Radzie Ministrów, w terminie do 15 września roku, w którym dokonano weryfikacji informacji o wynikach dokonanej weryfikacji i propozycję zmiany kwoty zmniejszającej podatek na rok następny, w przypadku istotnego wzrostu kwoty minimum egzystencji dla jednoosobowego gospodarstwa ustalonego przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych.

Jolanta Mazur

Redakcja Publikacji Elektronicznych WK

1 stycznia 2017 r. zaczęły obowiązywać nowe regulacje dotyczące dokumentacji podatkowej transakcji lub innych zdarzeń pomiędzy podmiotami powiązanymi wprowadzone ustawą z 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw.

Podstawowym celem tych zmian jest dostosowanie polskich przepisów podatkowych do zmian w prawie Unii Europejskiej. Wprowadzone bowiem w latach 2014-2015 przepisy unijne przewidują wspólne dla krajów Unii Europejskiej podejście w zakresie wymogów związanych z dokumentacją transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Zmiana definicji podmiotu powiązanego

Zmodyfikowana została definicja podmiotów powiązanych – przez podmioty powiązane rozumieć się będzie podmioty, które będą posiadały bezpośredni lub pośredni udział w kapitale innego podmiotu w wysokości nie mniejszej niż 25 proc. Dotychczas limit udziałów w kapitale innego podmiotu skutkujący uznaniem podmiotów za powiązane wynosił 5 proc.

Nowy zakres podmiotowy i przedmiotowy obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej

Dotychczasowa przesłanka łącznej wartości danej transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi wynoszącej co najmniej 100.000 euro zastąpiona zostaje przesłanką osiąganych przychodów, bądź ponoszonych kosztów. Obowiązek dokumentacyjny będzie uzależniony od wysokości przychodów i kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, wygenerowanych przez podatnika w poprzednim roku podatkowym i od przekroczenia progów wartości transakcji jednego rodzaju ustalanych w zależności od wysokości przychodów. Firmy, których przychody lub koszty nie przekraczają 2 mln euro rocznie, wyłączone zostały z obowiązku dokumentacyjnego. Jednocześnie rozszerzony został obowiązek dokumentacyjny na podatników prowadzących działalność gospodarczą w formie spółek niebędących osobą prawną.

Trzystopniowa dokumentacja transakcji

Wprowadzono obowiązek sporządzania trzystopniowej dokumentacji transakcji z podmiotami powiązanymi, tj. dokumentacji na poziomie lokalnym (local file), grupowej (master file) oraz raportowania wg krajów (country by country reporting). Podatnik o przychodach lub kosztach od 2mln – 10 mln euro, będzie zobowiązany jedynie do sporządzania local file. Podatnik o przychodach lub kosztach powyżej 10 mln euro, będzie zobowiązany także do sporządzania analizy porównawczej oraz złożenia wraz z zeznaniem podatkowym uproszczonego sprawozdania w sprawie transakcji i innych zdarzeń z podmiotami powiązanymi. Jeżeli przychody lub koszty przekroczą u danego podatnika w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 20 mln euro, będzie dodatkowo zobowiązany do przedstawienia master file. Natomiast podatnik o przychodach skonsolidowanych powyżej 750 mln euro będzie musiał ponadto sporządzić tzw. country-by-country reporting.

Obowiązek sporządzania dokumentacji w roku następnym

W przypadku wystąpienia w danym roku obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej ze względu na dokonywanie transakcji z podmiotami powiązanymi, podatnicy, będą obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej również za rok podatkowy następujący po roku podatkowym, za który byli obowiązani sporządzić dokumentację podatkową, bez względu na wysokość osiągniętych, w roku podatkowym, za który byli obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej, przychodów lub poniesionych kosztów.

Termin sporządzenia dokumentacji podatkowej

Podatnicy będą zobowiązani składać urzędom skarbowym oświadczenie o sporządzeniu dokumentacji podatkowej, do dnia upływu terminu określonego dla złożenia rocznego zeznania podatkowego. Dotychczas, podmioty obowiązane były jedynie do przedłożenia dokumentacji w ciągu siedmiu dni od dnia wystąpienia z takim żądaniem przez organ podatkowy. Termin przedłożenia dokumentacji na żądanie organów pozostaje niezmieniony – 7 dni od dnia doręczenia.

Dodatkowa dokumentacja podatkowa na żądanie fiskusa

Wprowadzenie, na żądanie organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej, obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej dla transakcji lub zdarzeń, których wartość nie przekracza limitów dokumentacyjnych i progów istotności. Będzie tak w przypadku zaistnienia okoliczności wskazujących na prawdopodobieństwo zaniżenia ich wartości w celu uniknięcia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej. Podatnik będzie zobowiązany do sporządzenia i przedłożenia dokumentacji podatkowej, w terminie 30 dni od dnia doręczenia takiego żądania.

Jolanta Mazur

Redakcja Publikacji Elektronicznych WK

Informacje o wykorzystanym urlopie ojcowskim oraz ochronie przed zwolnieniem ze względu na obniżenie wymiaru czasu pracy mają się znaleźć w dokumencie wystawianym pracownikowi po rozwiązaniu stosunku pracy.

Obowiązek ich umieszczania przewiduje projekt z 22 grudnia 2016 r. rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy, sposobu i trybu jego wydawania, prostowania i uzupełniania, który ma zacząć obowiązywać od nowego roku, dalej r.t.ś.p. Jego wydanie jest konieczne ze względu na zmianę treści art. 97 § 4 k.p., dokonanej ustawą o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców z 16.12.2016 r. (w chwili publikacji tekstu czekała na ogłoszenie w Dz.U.). Zastąpi ono rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania z 15.05.1996 r. (Dz. U. Nr 60, poz. 282 ze zm.). Powiela wiele postanowień swojego poprzednika, ale też zawiera nowości w celu dostosowania do zmienionych regulacji kodeksu pracy oraz wyeliminowania dotychczasowych niejasności i wątpliwości. I te nowości zostały przedstawione poniżej.

Nowości w treści dokumentu

Do listy elementów, które powinny być umieszczone w świadectwie pracy, została przeniesiona część dotychczasowej treści art. 97 § 2 k.p., mianowicie: okres i rodzaj wykonywanej pracy, zajmowane stanowiska i pełnione funkcje, tryb rozwiązania (w przypadku wypowiedzenia konieczne będzie wskazanie strony, która je złożyła) albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, informacja o zajęciu wynagrodzenia za pracę oraz na żądanie pracownika – informacja o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz uzyskanych kwalifikacjach. Jednak to jeszcze nie wszystko, co znajduje się w § 2 ust. 1 r.t.ś.p. Zostały tu również umieszczone informacje o:

– wykorzystanym urlopie ojcowskim, rodzicielskim (i podstawie jego udzielenia) i wychowawczym (i podstawie jego udzielenia),

– ochronie stosunku pracy na podstawie art. 186⁸ § 1 pkt 2 k.p. (zakaz wypowiadania i rozwiązywania umowy o pracę w okresie od złożenia przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy do dnia powrotu do zwykłego wymiaru czasu pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy).

W treści dokumentu musi być też zawarte pouczenie dla pracownika o możliwości wystąpienia o sprostowanie świadectwa pracy w ciągu 7 dni od jego otrzymania, a w razie nieuwzględnienia tego wniosku przez pracodawcę – o prawie do wystąpienia z żądaniem sprostowania świadectwa pracy do sądu pracy w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania (§ 2 ust. 2 r.t.ś.p.).

Terminy wydania i krąg osób uprawnionych do odbioru

Tak jak dotychczas świadectwo pracy ma być wydane bezpośrednio pracownikowi albo osobie przez niego upoważnionej. Novum stanowi w przypadku upoważnienia, że może zostać dostarczone pracodawcy nie tylko w formie papierowej, ale i elektronicznej.

W myśl § 4 r.t.ś.p., pracodawca wydaje świadectwo pracy w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, a jeśli z obiektywnych powodów nie będzie to możliwe – wysyła w ciągu 7 dni pocztą albo doręcza w inny sposób.

W razie śmierci pracownika i tym samym wygaśnięcia jego stosunku pracy, świadectwo – tak jak do tej pory – będzie włączane do jego akt osobowych. Dookreślony został jednak krąg osób, które mogą wystąpić o jego wydanie. Zamiast członka rodziny zmarłego będzie to jego małżonek lub inna osoba uprawniona do ubiegania się o rentę rodzinną w myśl przepisów o emeryturach i rentach z FUS, a gdy nie będzie takich osób – inna osoba będąca spadkobiercą zmarłego.

Prostowanie i uzupełnianie świadectwa

W stosunku do obecnych regulacji został określony 3-dniowy termin na uzupełnienie świadectwa pracy o informacje o orzeczeniu o przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu – termin liczony od dnia przedłożenia świadectwa pracy przez pracownika (§ 7 ust. 3 r.t.ś.p.). Również 3 dni będzie miał pracownik na przedłożenie świadectwa pracy do uzupełnienia o informację o orzeczeniu o odszkodowaniu na rzecz pracodawcy ze względu na nieuzasadnione rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia przez pracownika.

Nowością będzie także możliwość zawiadomienia pracownika o negatywnym rozpatrzeniu wniosku o sprostowanie świadectwa pracy zarówno w postaci papierowej, jak elektronicznej.

Jadwiga Sztabińska

W związku z planami dotyczącymi modernizacji istniejącego sytemu kas fiskalnych w ramach procesu uszczelniania systemu VAT i walki z szarą strefą, tylko do 31 grudnia 2017 r. będą obowiązywać, wprowadzane nowym rozporządzeniem ministra rozwoju i finansów, unormowania dotyczące zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku przy użyciu tych kas.

Rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz warunki korzystania ze zwolnienia. Mając na uwadze to, że planowana na 2018 rok modernizacja kas jest złożonym przedsięwzięciem, zasadniczo powielone zostały dotychczasowe przepisy.

Wymieniony w załączniku katalog czynności zwolnionych z ewidencjonowania nie uległ zasadniczo zmianom. Przewiduje się jednak wprowadzenie od 1 stycznia 2017 r. zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obejmującego usługi opieki medycznej oraz usługi masażu wykonywane osobiście przez osoby niewidome, posiadające orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, które prowadzą samodzielnie działalność gospodarczą i nie zatrudniają pracowników. Świadczenie takich usług zostało jednocześnie wyłączone z katalogu czynności podlegających bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania.

Dodane zostało zwolnienie podmiotowe z obowiązku ewidencjonowania obejmujące jednostki samorządu terytorialnego z tytułu niektórych czynności dokonywanych przez ich jednostki organizacyjne, jeżeli na dzień 31 grudnia 2016 r. te jednostki samorządu terytorialnego albo ich jednostki organizacyjne korzystały ze zwolnienia z takiego obowiązku.

Zlikwidowane zostało, przewidziane w obecnych przepisach, dwumiesięczne zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania dotyczące podatników, którzy rozpoczynają świadczenie niektórych usług podlegających bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania. Tym samym w przypadku podatników rozpoczynających po 31 grudnia 2016 r. świadczenie usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. c-j rozporządzenia obowiązek ewidencjonowania przy zastosowaniu kas ma powstawać z chwilą wykonania tych usług.

Z bezwzględnego obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących wyłączone zostało nabycie i odsprzedaż przez podatnika – pracodawcę usług pracownikowi i opłacane bezgotówkowo świadczenie usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, usług prawniczych oraz doradztwa podatkowego świadczonych na odległość.

Rozporządzenie ministra rozwoju i finansów z 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2177) wejdzie w życie 1 stycznia 2017 r.

Jolanta Mazur

Redakcja Publikacji Elektronicznych WK

Od 1 stycznia 2017 r. podniesiony zostanie – z 1,2 do 2 mln euro – roczny limit przychodów netto, do którego będzie możliwe prowadzenie podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów. Wzrośnie też – ze 150 do 250 tys. euro – maksymalny próg przychodów uprawniający do korzystania z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Takie zmiany w zasadach opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przewiduje uchwalona przez Sejm 16 grudnia 2016 r. ustawa o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców. Ustawa czeka na podpis prezydenta i publikację.

Limit dot. prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów

Zmiany w ustawie o rachunkowości polegają na podniesieniu, z 1.200.000 euro obecnie do 2.000.000 euro, limitu przychodów, do którego podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą prowadzić podatkowe księgi przychodów i rozchodów. Podwyższenie progu ma ułatwić wykonywanie działalności co najmniej kilku tysiącom przedsiębiorców i pozwolić na znaczące oszczędności w obszarze obsługi księgowej.

Limit dot. opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych

W ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zmienia się limit przychodów, którego nieprzekroczenie w poprzednim roku jest warunkiem korzystania z opodatkowania w formie ryczałtu przychodów z działalności gospodarczej. Obecnie limit ten wynosi 150.000 euro. Od 2017 roku limit zostanie podwyższony do równowartości 250.000 euro dla podatników, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 250.000 euro, lub uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250.000 euro,

Ten wyższy limit dotyczył będzie także podatników, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadzili działalność samodzielnie lub w formie spółki, z której przychody były opodatkowane wyłącznie w formie karty podatkowej, lub za część roku były opodatkowane w formie karty podatkowej i za część roku na ogólnych zasadach, a łączne przychody w roku poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczyły kwoty 250.000 euro. W tych przypadkach przychody opodatkowane w formie karty podatkowej obliczane są wyłącznie na podstawie wystawionych faktur lub rachunków.

Ponadto nowelizacja ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uzupełnia przepisy dotyczące obliczania ryczałtu po wznowieniu działalności gospodarczej w związku z zawieszeniem działalności gospodarczej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem na okres dłuższy niż podstawowy okres zawieszenia.

Jolanta Mazur

Redakcja Publikacji Elektronicznych WK

Na rozpoczętym 13 grudnia 2016 r. 32. posiedzeniu Senatu wniesiono 14 poprawek do ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców.

Był to projekt rządowy. Nowelizacja, stanowiąca element pakietu „100 zmian dla firm”, zmienia 18 ustaw, w zakresie m.in.: prawo budowlane, prawo pracy, ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, prawo finansowe, prawo dotyczące dozoru technicznego czy prawo ochrony środowiska.

Ustawa zmniejsza obowiązki administracyjne przedsiębiorców oraz umożliwia złożenie skargi do sądu na przewlekłość kontroli oraz zakazuje przeprowadzania ponownej kontroli w tej samej sprawie przez ten sam organ.

Przedsiębiorcy, którzy nie wystąpili o interpretację indywidualną przepisów, nie będą narażeni na kary, jeżeli stosowali się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej.

Firmy zatrudniające poniżej 50 pracowników będą zwolnione z ustalania regulaminu wynagradzania, regulaminu pracy i tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych – obecnie z obowiązków tych są zwolnione firmy zatrudniające do 19 osób.

Ustawa wydłuża z siedmiu do 21 dni termin na wniesienie przez pracownika odwołania do sądu pracy od wypowiedzenia umowy o pracę. Również do 21 dni (z 14) wydłużono termin na złożenie odwołania od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia oraz termin na żądanie nawiązania umowy o pracę.

Ustawa podnosi – z 1,2 do 2 mln euro – roczny limit przychodów netto, od którego powstaje obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wzrośnie też – ze 150 do 250 tys. euro – maksymalny próg przychodów uprawniający do korzystania z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2017 r. z wyjątkami.

Opracowanie: Marcin Krudysz

Źródło: www.senat.gov.pl, stan z dnia 14 grudnia 2016 r.

Ma ona na celu uproszczenie i poprawę warunków prawnych wykonywania działalności gospodarczej oraz zwiększenie konkurencyjności gospodarki – jest ona elementem pakietu tzw. „100 zmian dla firm”.

Uchwalone zmiany zmniejszają obowiązki administracyjne przedsiębiorców, wspierają rozwój przedsiębiorczości i zwiększają efektywność pracy. Usprawniają ponadto proces inwestycyjny oraz zmniejszają uciążliwość prowadzonych kontroli.

Ustawa umożliwia złożenie skargi do sądu na przewlekłość kontroli oraz zakaz przeprowadzania ponownej kontroli w tej samej sprawie przez ten sam organ. Przedsiębiorcy, którzy nie wystąpili o interpretację indywidualną przepisów, nie będą narażeni na kary, jeżeli stosowali się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej.

Ponadto firmy zatrudniające więcej niż 50 pracowników będą zwolnione z ustalania regulaminu wynagradzania, regulaminu pracy i tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych – obecnie z obowiązków tych są zwolnione firmy zatrudniające do 19 osób.

Ustawa wydłuża i ujednolica terminy odwołań do sądu pracy. Podnosi także – z 1,2 do 2 mln euro – roczny limit przychodów netto, do którego będzie możliwe prowadzenie podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów. Wzrośnie też – ze 150 do 250 tys. euro – maksymalny próg przychodów uprawniający do korzystania z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ustawa zawiera też szereg zmian w prawie budowlanym – m.in. zwalniających niektóre roboty z pozwolenia na budowę lub zgłoszenia.

Ustawa trafi teraz do Senatu.

Opracowanie: Marcin Krudysz

Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 5 grudnia 2016 r.

Nowelizacja wprowadzająca zmiany m.in. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych i w Ordynacji podatkowej przewiduje stałe zniesienie opodatkowania podatkiem dochodowym aportu własności intelektualnej i przemysłowej.

Nowe przepisy rozszerzają także listę kosztów kwalifikowanych o koszty uzyskania patentu na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorstw. Ponadto zwiększeniu ulegają kwoty kosztów kwalifikowanych wydatków na działalność badawczo-rozwojową (B+R) i wydłużony zostaje okres możliwości odliczenia kosztów kwalifikowanych przez przedsiębiorców.

Ustawa wejdzie w życie, co do zasady, po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. 31 grudnia 2016 r., jednak zmiany związane z preferencjami w podatkach dochodowych wejdą w życie 1 stycznia 2017 r.

Jolanta Mazur

Redakcja Publikacji Elektronicznych WK

Ustawa ma na celu wprowadzenie ulg podatkowych i uproszczeń proceduralnych mających podnieść zdolności innowacyjne polskich przedsiębiorstw.

Nowelizacja wprowadzająca zmiany m.in. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych i w Ordynacji podatkowej, przewiduje stałe zniesienie opodatkowania podatkiem dochodowym aportu własności intelektualnej i przemysłowej.

Nowe przepisy rozszerzają także listę kosztów kwalifikowanych o koszty uzyskania patentu na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorstw. Ponadto zwiększeniu ulegają kwoty kosztów kwalifikowanych wydatków na działalność badawczo-rozwojową (B+R) i wydłużony zostaje okres możliwości odliczenia kosztów kwalifikowanych przez przedsiębiorców.

Ustawa wejdzie w życie, co do zasady, po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, jednak zmiany związane z preferencjami w podatkach dochodowych wejdą w życie 1 stycznia 2017 r.

Jolanta Mazur

Redakcja Publikacji Elektronicznych WK

zawierają projekty dwóch rozporządzeń ministra rozwoju i finansów.

Obowiązek sporządzania dokumentacji pomiędzy podmiotami powiązanymi jest rozwiązaniem powszechnie stosowanym w krajach członkowskich OECD i UE. Przygotowane przepisy mają umożliwić organom podatkowym i organom kontroli skarbowej pozyskanie informacji pozwalających na weryfikację, czy transakcje lub inne zdarzenia zachodzące pomiędzy podmiotami powiązanymi odbywają się na warunkach, jakie ustaliłyby podmioty niezależne.

Szczegółowy opis elementów stanowiących dokumentację podatkową dotyczy także odpowiednio transakcji lub innych zdarzeń, umowy spółki niebędącej osobą prawną oraz umowy wspólnego przedsięwzięcia lub innej umowy o podobnym charakterze w związku, z którymi dokonano bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję, a także podatników rezydentów i nierezydentów prowadzących działalność przez zagraniczny zakład położony na terytorium RP.

Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WK

Źródło: www.rcl.gov.pl, stan z dnia 23 listopada 2016 r.

Projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją zakłada, że dokumenty, w których pracownik i pracodawca składają oświadczenia woli, mające istotny wpływ na przebieg zatrudnienia pracownika, wymagają dla ważności użycia kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Inaczej będzie w przypadku przekazania informacji w postaci elektronicznej – taka informacja nie będzie wymagała opatrzenia kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Ponadto skan będzie właściwą postacią przechowywania w przypadku dokumentów, które nie muszą mieć formy pisemnej, np. świadectwa pracy z poprzednich miejsc pracy, dokumentów potwierdzających okresy zatrudnienia czy kwalifikacje zawodowe.

Zakładana nowelizacja dopuszcza również komunikowanie się pomiędzy pracodawcą a pracownikiem drogą elektroniczną – przekazywanie informacji w formie pisemnej będzie oznaczało zarówno przekazywanie informacji w postaci papierowej, jak i w postaci elektronicznej (poprzez tworzenie dokumentów elektronicznie lub poprzez digitalizowanie akt papierowych).

Ponadto pracodawca będzie mógł postanowić o elektronicznym prowadzeniu akt pracowniczych. W przypadku wyboru przechowywania akt w postaci elektronicznej – pracodawca dokona konwersji dokumentów dotyczących stosunku pracy na postać elektroniczną. W przypadku wyboru prowadzenia akt w postaci papierowej – pracodawca dokona konwersji otrzymanych dokumentów elektronicznych na postać papierową.

Jednocześnie skróceniu do 10 lat ulegnie okres, przez jaki pracodawca będzie miał obowiązek przechowywania dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracownika, przy jednoczesnym nałożeniu obowiązku przekazywania danych potrzebnych do ustalenia praw dotyczących świadczeń emerytalno-rentowych do ZUS.

Planowana data wejścia w życie tych zmian to czerwiec 2017 r. Obecnie projekt znajduje się w konsultacjach.

Źródło: www.rcl.gov.pl, stan z dnia 23 listopada 2016 r.