Od 1 stycznia 2017 roku dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą powinno następować za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy. Od tego dnia płatności powyżej 15 tys. zł. będzie trzeba uregulować za pośrednictwem rachunku bankowego.
Jeżeli wartość transakcji przekroczy 15 tys. zł przedsiębiorca nie będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów części faktury, którą zapłaci gotówką.
Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem art. 22 ust. 1 ustawy z 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1829, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.
Do 31 grudnia 2016 roku przepisy nie przewidywały dodatkowych sankcji w przypadku braku płatności przelewem.
Natomiast od 1 stycznia 2017 roku, zgodnie z nowych brzmieniem art. 22 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 tys. zł.
Transakcje w walutach obcych należy przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
Limit 15 tys. zł. dotyczy transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności. Oznacza to, że jeżeli przedsiębiorca dla przykładu zawrze umowę kupna sprzedaży, której cena będzie wynosić 16 tys. zł, a płatność będzie rozłożona na cztery części po 4 tys. zł każda, to wszystkie z płatności po 4000 zł powinny zostać dokonane za pośrednictwem rachunku bankowego.
W związku z nowym brzmieniem przepisu ustawodawca wprowadził również sankcję dla przedsiębiorców, którzy nie będą stosowali się do przedstawionych wyżej regulacji.
W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono nowy przepis – art. 22p ustawy, który stanowi, że podatnicy prowadzący działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
Jeżeli więc przedsiębiorca z podanego wyżej przykładu dokona opisanych w tym przykładzie płatności gotówką, to będzie on zobowiązany do zmniejszenia swoich kosztów podatkowych o kwoty zapłacone w formie gotówkowej.
Opracowanie: Magdalena Okoniewska
Źródło: www.nia.org.pl, stan z dnia 4 stycznia 2017 r.
Data publikacji: 4 stycznia 2017 r.