Podatników czeka rewolucja w VAT od 2014 roku

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Od 1 stycznia 2014 r. zmieni się wiele kluczowych zasad rozliczania VAT. Zmiany obejmą m.in. moment powstania obowiązku podatkowego. Zmieni się także definicja podstawy opodatkowania. Podatnicy zyskają również możliwość wystawiania faktur zbiorczych, które obejmą transakcje z całego miesiąca kalendarzowego.
Jedna z najważniejszych zmian, na jakie powinni przygotować się podatnicy od 2014 r., dotyczy terminu powstania obowiązku podatkowego, z czym wiąże się obowiązek wystawienia faktury. Obowiązek podatkowy nie będzie już uzależniony od daty wystawienia faktury, a powstanie w momencie wydania towaru lub też wykonania usługi.
Zmienią się też szczególne zasady dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do różnego rodzaju usług. W przypadku usług budowlanych i budowlano-montażowych fakturę trzeba będzie wystawić nie później niż 30. dnia od dnia ich wykonania.
Zmieni się również definicja podstawy opodatkowania – w obecnie obowiązujących przepisach jest to obrót, po zmianach ma to być wszystko, co stanowi zapłatę. Zmiana zasad rozliczania obowiązku podatkowego dla wielu podatników nie będzie korzystna finansowo. Chodzi przede wszystkich o podmioty dokonujące transakcji wewnątrzunijnych.
Od przyszłego roku podatnicy będą mieli prawo skorygowania podstawy opodatkowania, jeżeli nie będzie możliwie uzyskanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej od nabywcy. Będzie także istniała możliwość wystawiania faktur zbiorczych, które obejmą transakcje z całego miesiąca kalendarzowego. Ponadto zostanie zlikwidowany obowiązek wystawiania faktur, dokumentujących sprzedaż usług zwolnionych z VAT – trzeba będzie je wystawiać tylko na żądanie nabywcy.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.newseria.pl, stan z dnia 30 września 2013 r.
Data publikacji: 30 września 2013 r.

Nowelizacja ustawy o VAT została opublikowana

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Wczoraj w Dzienniku Ustaw została opublikowana ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1027). Od 1 października będą obowiązywały nowe przepisy, które mają na celu zapobieganie oszustwom podatkowym w obrocie tzw. towarami wrażliwymi.
Obok ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) na mocy opublikowanej nowelizacji wprowadza się zmiany do następujących aktów prawnych: ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 102, poz. 585 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35).
Zmiany w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą dwóch podstawowych obszarów. Po pierwsze, zwolnienia dostawy towarów spożywczych na rzecz organizacji pożytku publicznego, po drugie – mechanizmów i instrumentów przeciwdziałania nadużyciom w zakresie obrotu tzw. towarami wrażliwymi. Przeciwdziałaniu oszustwom w obrocie tzw. towarami wrażliwymi służyć ma: rozszerzenie katalogu towarów, w stosunku do których stosuje się opodatkowanie według zasad tzw. mechanizmu odwrotnego obciążenia, wyłączenie w określonych sytuacjach możliwości rozliczeń za okresy kwartalne oraz wprowadzenie odpowiedzialności solidarnej nabywców za zobowiązania podatkowe sprzedawców.
Zmiany w przepisach Ordynacji podatkowej stanowią konsekwencję wprowadzenia solidarnej odpowiedzialności nabywcy towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy o podatku od towarów i usług, a ich istotą jest rozszerzenie katalogu podmiotów odpowiadających jako osoby trzecie. Z kolei zmiany w zakresie ustaw nowelizujących dotyczą definicji pojazdu specjalnego, a także terminu wystawiania faktur dotyczących dostawy energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego i świadczenia usług dystrybucyjnych w tym zakresie
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2013 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących kaucji gwarancyjnej, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, przepisów dotyczących zmian w treści załącznika nr 11, które wchodzą w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upływa 14. dzień od dnia ogłoszenia oraz przepisów zmieniających ustawy nowelizujące, które wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2013 r.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.rcl.gov.pl, stan z dnia 6 września 2013 r.
Data publikacji: 6 września 2013 r.

Nie zmieni się limit sprzedaży klasyfikujący przedsiębiorcę jako tzw. małego podatnika

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Resort finansów nie przewiduje aktualnie zmian w zakresie obowiązującego limitu klasyfikującego przedsiębiorcę jako tzw. małego podatnika. W odpowiedzi na interpelację poselską nr 18790/13 Minister szczegółowo przedstawił obowiązujące w tej kwestii regulacje.
Stosownie do art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) za małych podatników uznaje się:
a) podatników podatku od towarów i usług, u których wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro,
b) podatników podatku od towarów i usług prowadzących przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzających funduszami inwestycyjnymi, będących agentem, zleceniobiorcami lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu – jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro – przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Limit uznania danego podatnika za małego podatnika, uwzględniając ww. kurs euro, w 2013 r. wynosi 4 922 000 zł (185 000 zł w przypadku prowadzących przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzających funduszami inwestycyjnymi itd.).
Powyższy limit umożliwia skorzystanie z metody kasowej i kwartalnego rozliczania podatku VAT ok. 95% zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług. Jak podkreśla resort finansów nie stanowi on bariery w korzystaniu z preferencji i udogodnień z nim związanych.
W związku z powyższym, nie przewiduje się weryfikacji aktualnie ustalonego limitu tzw. małego podatnika.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 4 września 2013 roku
Data publikacji: 4 września 2013 r.

MF ostrzega przed fałszywymi e-mailami z logiem Administracji Podatkowej

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Ministerstwo Finansów ostrzega podatników przed napływającymi na ich skrzynki e-mail informacji o zwrocie podatku dochodowego za ubiegły rok oraz o konieczności wypełnienia załączonego formularza.
Ani Ministerstwo Finansów ani organy podległe, tj. urzędy skarbowe, nie są autorami tych informacji. Fiskus nie korzysta z takiej formy informowania podatnika o zwrocie nadpłaty.
Jak podaje resort finansów, forma informacji wskazuje, że została ona sporządzona przez osobę niewładającą poprawnie językiem polskim i ma na celu wyłudzenie od adresatów e-maili ich danych poprzez próbę przekierowania użytkownika internetu do podrobionej strony WWW (tzw. phishing).
Ministerstwo Finansów rozważa możliwość złożenia doniesienia do prokuratury o popełnieniu przestępstwa.
Opracowanie: Michał Malinowski, RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 3 września 2013 r.

Prezydent podpisał nowelizację ustawy o VAT

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Prezydent podpisał w czwartek zmiany w ustawie o podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej, które mają na celu zapobieganie oszustwom podatkowym przy obrocie tzw. towarami wrażliwymi.
W związku z nasileniem się oszustw w obrocie niektórymi artykułami wrażliwymi, dodatkowe towary z grupy wyrobów stalowych czy odpadów i surowców wtórnych, objęto mechanizmem tzw. odwrotnego obciążenia VAT, co oznacza, że podatek od tych towarów będzie w tym przypadku rozliczał nabywca, a nie dostawca. W stosunku do określonej, niewielkiej grupy towarów zostanie także wprowadzona tzw. solidarna odpowiedzialność podatkowa.
Pierwotny kształt regulacji dotyczący tzw. solidarnej odpowiedzialności, wzbudził zastrzeżenia Prezydenta RP. Między innymi pod wpływem stanowiska Kancelarii Prezydenta RP przekazanego do Ministerstwa Finansów, w którym podkreślono potrzebę korekty pierwotnie zaproponowanych, zbyt ogólnikowych regulacji, resort doprecyzował przepisy i zawęził stosowanie solidarnej odpowiedzialności podatkowej w taki sposób, by mechanizm działał tylko w przypadku procederów przestępczych, a nie uczciwej działalności gospodarczej.
Zgodnie z nowymi przepisami, nabywca będzie odpowiadał solidarnie wraz z dostawcą za jego zaległości podatkowe w części podatku proporcjonalnie do otrzymanej dostawy. Odpowiedzialność będzie jednak ograniczona do rozliczeń przekraczających 50 tys. zł w miesiącu i przypadków, w których nabywca wiedział lub miał podstawy by przypuszczać, że odpowiednia kwota podatku nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego.
W celu ograniczenia nadużyć w tym obszarze skrócono okres rozliczania obrotu towarami wrażliwymi do 1 miesiąca. Ustawa nakłada szczególną odpowiedzialność na organy skarbowe, które będą musiały zadbać, aby sposób jej realizacji nie powodował utraty zaufania rzetelnych przedsiębiorców wobec państwa.
Zmienione przepisy wprowadzają również zwolnienie od podatku firm handlowych przekazujących towary spożywcze na potrzeby działalności charytatywnej na krótko przed upływem terminu ich ważności. Przed nowelizacją możliwość taką mieli wyłącznie producenci.
Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP
Źródło: www.prezydent.pl, stan z dnia 30 sierpnia 2013 r.
Data publikacji: 30 sierpnia 2013 r.

Ryczałt wymaga dwóch oświadczeń

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałtem winno być złożone odrębnie, co do przychodów z działalności wykonywanej samodzielnie i co do przychodów uzyskiwanych z udziału w spółce prowadzącej działalność gospodarczą. Takie stanowisko wynika z wyroku NSA z 21 sierpnia 2013 r.
Istotą sporu w sprawie było przesądzenie, czy oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, złożone przez podatnika, który w roku podatkowym osiągał przychody z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, oznacza wybór tej formy opodatkowania również w odniesieniu do przychodów, osiąganych z udziału w spółce cywilnej, która powstała po złożeniu tego oświadczenia.
Zdaniem podatnika uzyskanie przychodów z udziału w spółce stanowi kontynuację prowadzonej już działalności i z tych względów przychody te należy opodatkować ryczałtem. Fiskus z kolei stanął na stanowisku, że uzyskanie przychodów z udziału w spółce należy potraktować jako rozpoczęcie nowej działalności. Chcąc również te przychody opodatkować ryczałtem, podatnik winien, nie później niż w dniu uzyskania przez spółkę pierwszego przychodu, złożyć oświadczenie o wyborze formy opodatkowania.
Sprawa trafiła do NSA. Sąd kasacyjny przypomniał, że nie ma przeszkód, aby ryczałt wybrali podatnicy osiągający przychody z udziału w spółce cywilnej czy osobowej. Poza tym sąd przypomniał, że gdy podatnik, który chce wybrać formę opodatkowania w postaci ryczałtu prowadzi działalność w poprzedzającym roku podatkowym zarówno samodzielnie, jak i w formie spółki, nie sumuje przychodów z obu tych form działalności dla ustalenia, czy spełnia warunki do zryczałtowanej formy opodatkowania. Wyraźnie więc oddzielono limity przychodów i nakaz odrębnego liczenia ryczałtu, co oznacza, że ustawodawca przychody z tych dwóch form aktywności podatnika konsekwentnie dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych – odróżnia.
Poza tym zdaniem sądu podatnikiem rozpoczynającym działalność w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (u.z.p.d.) będzie zarówno ten, który w roku poprzedzającym nie uzyskał przychodów ani z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, ani z działalności w formie spółki cywilnej i jawnej osób fizycznych, jak i ten, który prowadził w roku poprzedzającym rok podatkowy działalność gospodarczą samodzielnie i trakcie roku podatkowego uzyskał przychody z powstałej w tym samym roku spółki bądź w roku poprzedzającym uzyskiwał przychody z udziału w takiej spółce, a w trakcie roku podatkowego uzyskał przychody z działalności gospodarczej prowadzonej osobiście. Oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałtem, o którym mowa w art. 9 ust. 1 u.z.p.d. winno zatem być złożone odrębnie co do przychodów z działalności wykonywanej samodzielnie i co do przychodów uzyskiwanych z udziału w spółce prowadzącej działalność gospodarczą.
Wyrok NSA z 21 sierpnia 2013 r., II FSK 2453/11
Opracowanie: Michał Malinowski, RPE WKP
Źródło: www.nsa.gov.pl, stan z dnia 27 sierpnia 2013 r.
Data publikacji: 27 sierpnia 2013 r.

Kiedy podatnik może korzystać z jednorazowej amortyzacji?

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Prawo do jednorazowej amortyzacji przysługuje podatnikowi w odniesieniu do jednoosobowej działalności gospodarczej oraz poszczególnym spółkom, przy czym – zgodnie z wykładnią organów skarbowych – prawo to nie przysługuje w roku podatkowym, w którym rozpoczęła działalność spółka cywilna oraz jawna. Jednorazowy odpis przysługuje w kolejnych latach pod warunkiem zachowania statusu „małego podatnika”.
Kwestia stosowania jednorazowej amortyzacji w odniesieniu do spółek niemających osobowości prawnej budzi pewne wątpliwości. Odpowiednie regulacje dotyczące jednorazowej amortyzacji zostały zawarte w art. 22k ust. 7-13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361) – dalej u.p.d.o.f. Na ich podstawie uprawnieni do takiej formy amortyzacji są podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy. Mogą oni dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Na bazie ust. 11 ww. przepis nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
Należy pamiętać, że prawo do amortyzacji przysługuje spółce (to ona dokonuje formalnie odpisów), a wspólnicy dzielą się jedynie jej kosztami. Z tego względu prawo do jednorazowego odpisu należy analizować z punktu widzenia danej spółki i przysługującego jej limitu (art. 22 ust. 13 u.p.d.o.f. – w przypadku spółki niemającej osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych dotyczy bowiem spółki, a nie jej wspólników).
Literalne brzmienie przepisów art. 22k ust. 7 w powiązaniu z art. 22k ust. 11 u.p.d.o.f. prowadzi do wniosku, że w przypadku spełnienia przesłanek z ust. 11, nie przysługuje podatnikom prawo do korzystania z jednorazowej amortyzacji jedynie w roku podatkowym rozpoczęcia działalności. Oznacza to, że jeżeli podatnik jest „małym podatnikiem” ma prawo dokonać jednorazowej amortyzacji w kolejnych latach podatkowych, przy czym trzeba pamiętać, że ta możliwość dotyczy jedynie środków trwałych wprowadzonych do ewidencji w kolejnych latach podatkowych, tj. następujących po roku rozpoczęcia działalności przez spółkę. Na podstawie art. 5a pkt 20 u.p.d.o.f., mały podatnik to taki, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro (przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł).
Odrębne zagadnienie to kwestia przyznania spółce niemającej osobowości prawnej (m.in. spółka jawna czy spółka cywilna) prawa do jednorazowej amortyzacji w roku rozpoczęcia działalności, jeżeli jeden z jej wspólników prowadził wcześniej jednoosobową działalność. Przeważające stanowisko organów podatkowych zakłada, że w takim przypadku prowadzenie wcześniej działalności przez jednego z jej wspólników wyklucza możliwość korzystania z jednorazowej amortyzacji (na zasadzie analogicznej do sytuacji rozpoczęcia samodzielnej działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, która wcześniej była wspólnikiem spółki niemającej osobowości prawnej). Taki pogląd, jakkolwiek kontrowersyjny, znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów skarbowych, m.in. wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 lutego 2010 r., ITPB1/415-910/09/AK, czy Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 listopada 2009 r., IBPBI/1/415-654/09/AP.
Reasumując prawo do jednorazowej amortyzacji przysługuje – z uwzględnieniem limitów oraz zakresu pomocy de minimis – podatnikowi w odniesieniu do jednoosobowej działalności gospodarczej oraz poszczególnym spółkom (wspólnikowi będą przysługiwały jedynie związane z tym koszty w odpowiedniej proporcji wynikającej z jego „udziału”), przy czym – zgodnie z wykładnią organów skarbowych – prawo to nie przysługuje w roku podatkowym, którym rozpoczęła działalność spółka cywilna lub jawna (z uwagi na wspólnika, który wcześniej prowadził już działalność gospodarczą).
Autor: Łukasz Postrzech
Źródło: Vademecum Głównego Księgowego, stan z dnia 22 sierpnia 2013 r.
Data publikacji: 22 sierpnia 2013 r.

MF wyjaśnił wątpliwości dotyczące nazw na paragonach fiskalnych

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Podatnicy nie są obowiązani, w związku z doprecyzowaniem przepisów dotyczących nazwy towaru lub usługi na paragonie fiskalnym, wymieniać starych kas na nowe, czy też zaopatrywać się w dodatkowe urządzenia służące do jednoznacznej identyfikacji towarów lub usług.
Odpowiadając na wątpliwości podatników dotyczące obowiązku umieszczania na paragonie fiskalnym nazwy towaru lub usługi pozwalającej na jednoznaczną ich identyfikację, minister finansów opublikował na stronie resortu wyjaśnienia w tym zakresie, z których wynika, że sposób „jednoznacznego” identyfikowania jest ściśle związany z asortymentem, jaki podatnik oferuje.
Zdaniem ministra, podatnik powinien użyć oznaczenia nazw towarów i usług do oferowanego asortymentu tak, aby do użytej nazwy możliwe byłoby przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatku i aby użyta nazwa była zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem i usługą, przy czym wymóg „jednoznaczności” wyłącza możliwość stosowania nazw grup towarów, takich jak np. pieczywo, nabiał, warzywa czy napoje alkoholowe.
Podatnik sprzedający różne odmiany pomidorów, może zaprogramować w kasie nazwę „pomidor” dla oferowanych tego typu towarów, nawet gdy mają one różne ceny. Ważne jest, żeby objęte były tą samą stawką VAT. Z kolei podatnicy świadczący usługi mogą przy określaniu ich nazw wykorzystywać nazewnictwo stosowane przy tworzeniu zasad odpłatności (cennika).Oczywiście przedstawione przez ministra zasady dotyczące stosowania nazewnictwa spełniającego: wymóg jednoznacznego identyfikowania towarów i usług, nie wykluczają stosowania przez podatnika nazewnictwa zapewniającego bardziej szczegółowe rozróżnienie towarów.
Zgodnie z wyjaśnieniami, stosowana przez podatnika kasa rejestrująca i jej możliwości techniczne mogą mieć istotny wpływ na wymagania co do sposobu identyfikacji towarów i usług, w tym znaczeniu, że brak możliwości technicznych będzie skutkował mniej szczegółowym prowadzeniem identyfikacji.
Na przykład w sytuacji gdy asortyment towarów u danego podatnika jest większy, niż liczba dostępnych pozycji w bazie towarowej wykorzystywanej przez niego kasy rejestrującej, podatnik dostosuje stosowane nazewnictwo do tej liczby dostępnych pozycji. Nie wystąpi jednak u niego, w związku z nowymi przepisami konieczność wymiany kasy rejestrującej. Jeżeli natomiast podatnik uzna, że jakaś dodatkowa funkcja oferowana w nowych kasach byłaby atrakcyjna dla niego biznesowo – wówczas może wymienić starą kasę na nową – jest to jednak decyzja podatnika.
Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 19 sierpnia 2013 r.
Data publikacji: 20 sierpnia 2013 r.

Nazwa na paragonie musi prawidłowo identyfikować sprzedawany towar

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Od 30 września br. podatnicy będą zobowiązani w pełni realizować wymóg wskazywania na paragonie fiskalnym nazwy, która pozwoli na jednoznaczną identyfikację towaru lub usługi. Nie oznacza to jednak, że obecnie akceptowane jest prowadzenie ewidencji i stosowanie nazewnictwa bazującego, np. na grupach towarowych w sposób na jednoznaczną identyfikację niepozwalający.
Z art. 111 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wynika, że to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru lub usługi na paragonie była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku. To sprzedawca decyduje, w jaki sposób dokona określenia nazwy towaru, aby jego klient mógł jednoznacznie zidentyfikować przedmiot nabytego towaru. Sposób jednoznacznego identyfikowania towarów jest ściśle związany z asortymentem, jaki podatnik oferuje i przyjętymi zasadami kształtowania cen. Oznacza to, że podatnik powinien wystawiać paragony zawierające nazwy towarów na tyle szczegółowe, żeby z jednej strony pozwalały one organowi podatkowemu na weryfikację prawidłowego rozliczenia podatku, a z drugiej strony zapewniły konsumentowi możliwość kontroli dokonywanych zakupów. Podatnik powinien zadbać o takie zaprogramowanie kasy rejestrującej, aby konsument otrzymywał paragony z nazwami towarów, pozwalającymi na ich identyfikację, co do przedmiotu sprzedaży, ceny i stawki podatku.
Przy określaniu nazwy towaru, co do zasady, sprzedawca może wykorzystywać nazewnictwo stosowane przy tworzeniu zasad odpłatności (cennika) za sprzedawane towary. Przy czym, nie oznacza to, że każdy towar powinien mieć odrębne kodowanie na kasie. Można pogrupować towary według kategorii, jeżeli wszystkie towary z danej kategorii są w jednakowej cenie. Jeżeli wszystkie towary np. z kategorii „kiełbasa” będą w takiej samej cenie, wówczas taka nazwa tej kategorii towarów będzie dawała możliwość identyfikacji towaru, jego ceny, stawki podatku. Jeżeli jednak w danej kategorii występuje zróżnicowanie ceny np. z uwagi na producenta lub według innych kryteriów, to stosowanie ogólnej nazwy np. „kiełbasa”, nie wypełni przesłanki jednoznacznej identyfikacji towaru.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 2 sierpnia 2013 r., IPTPP4/443-282/13-4/JM, LEX nr 198103
Opracowanie: Jolanta Mazur RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 16 sierpnia 2013 r.
Data publikacji: 16 sierpnia 2013 r.

Senat wprowadził poprawki do nowelizacji O.p.

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Podczas ostatniego posiedzenia senatorowie wprowadzili poprawki do dwóch nowelizacji ustawy – Ordynacja podatkowa.
Nowelizacja dostosowuje prawo krajowe do przepisów Unii Europejskiej w zakresie wymiany informacji podatkowych, m.in. zobowiązując ministra finansów do wyznaczenia w rozporządzeniu podległego mu organu podatkowego, który będzie przekazywać obcym władzom wnioski o doręczenie pism i o udzielenie informacji oraz udzielane informacje, a także określając procedury wymiany informacji, w szczególności terminy udzielenia i odmowy udzielenia informacji, oraz wezwania do uzupełnienia wniosku.
Senatorowie chcą, aby pismo pochodzące od obcych organów podatkowych doręczał podatnikowi właściwy naczelnik urzędu skarbowego, a nie Minister Finansów.
Izba uchwaliła, z jedną poprawką, nowelizację ustawy Ordynacja podatkowa i ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz ustawy – Prawo celne. Poprawka ta doprecyzowuje przepisy wywodzącej się z projektu senackiego nowelizacji. Wykonuje ona wyrok Trybunału Konstytucyjnego, nakładając obowiązek zawiadamiania przez organy podatkowe i celne podatnika (dłużnika) o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia przed upływem tego terminu. Ponadto wprowadza obowiązek informowania organów podatkowych i celnych o prowadzonym karnym postępowaniu przygotowawczym przez organ prowadzący to postępowanie.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.senat.gov.pl, stan z dnia 13 sierpnia 2013 r.
Data publikacji: 13 sierpnia 2013 r.

MF wydał interpretację dotyczącą VAT od transportu i spedycji

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Do podatnika należy wybór momentu powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług transportowych i spedycyjnych – stwierdził minister finansów w wydanej 8 sierpnia 2013 r. interpretacji ogólnej.
Interpretacja wydana została w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii europejskiej z 16 maja 2013 r. w sprawie C-169/12 TNT Express Worldwide Poland Sp. z o.o. W wyroku tym TSUE stwierdził, że unormowania prawa krajowego (art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o VAT), stosownie do którego podatek od wartości dodanej w odniesieniu do usług transportowych i spedycyjnych staje się wymagalny w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, lecz nie później niż 30. dnia od dnia wykonania usługi, nawet jeżeli faktura została wystawiona wcześniej i przewiduje późniejszy termin zapłaty, pozostaje w sprzeczności z art. 66 dyrektywy 2006/112/WE.
Z uwagi na ten wyrok, minister finansów wyjaśnił, że do podatnika należy wybór, czy przy świadczeniu usług transportu i spedycji znajdzie zastosowanie dedykowany dla tych usług moment powstania obowiązku podatkowego, określony w zakwestionowanym przepisie ustawy o VAT, czy też podatnik będzie rozpoznawał obowiązek podatkowy z momentem wykonania usługi (nie będąc obowiązanym do wystawiania faktury) lub z chwilą wystawienia faktury, gdy ma obowiązek jej wystawienia.
W przypadku określenia momentu powstania obowiązku podatkowego stosownie do przepisu art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o VAT, faktury powinny być wystawione nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Natomiast w przypadku określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług transportowych i spedycyjnych stosownie do art. 19 ust. 4 tej ustawy, tj. z chwila wystawienia faktury, powinna ona zostać wystawiona nie później niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi.
W związku z wejściem w życie 1 stycznia 2014 r. nowelizacji ustawy o VAT wprowadzającej nowe zasady powstania obowiązku podatkowego, interpretacja ta będzie miała zastosowanie wyłącznie do czynności wykonanych przed ta datą.
Interpretacja ogólna ministra finansów z 8 sierpnia 2013 r., PT3/033/2/323/AEW/13/RD82408
Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 13 sierpnia 2013 r.
Data publikacji: 13 sierpnia 2013 r.

Prostsza rachunkowość dla mikrospółek

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Wprowadzenie uproszczeń dla mikrospółek będzie rozwiązaniem korzystnym i oczekiwanym przez najmniejszych przedsiębiorców. Pozwoli na ograniczenie kosztów związanych z obsługą księgową firmy i przeznaczenie dodatkowych środków na działalność operacyjną generującą zyski – sądzą eksperci Konfederacji Lewiatan.
W badaniu przeprowadzonym przez Radę Podatkową Konfederacji Lewiatan w ramach projektu Świadomy Podatnik 100 proc. badanych przedstawicieli małych i średnich przedsiębiorstw opowiedziało się za implementacją uproszczeń dla mikrospółek zawartych w Dyrektywie, a ponad połowa z nich zauważyła, że konieczne są kolejne zmiany, umożliwiające państwom członkowskim wyłączenie obowiązku prowadzenia ksiąg handlowych i sporządzania sprawozdań finansowych przez mikrospółki. Uproszczenia ewidencyjne są postulatem najczęściej zgłaszanym w środowisku MŚP. Istniejące rozwiązania w tym obszarze są zazwyczaj dobrze oceniane (karta podatkowa, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz podatkowa księga przychodów i rozchodów), niestety są one dostępne tylko dla osób fizycznych, lub spółek osób fizycznych.
Dyrektywa z dnia 26 czerwca 2013 r. umożliwia państwom członkowskim wprowadzenie uproszczeń w zakresie sprawozdawczości finansowej dla najmniejszych spółek. Implementowane do ustawy o rachunkowości zmiany obejmą spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjne, komandytowe oraz komandytowo – akcyjne, które w roku obrotowym, za który sporządzają sprawozdanie finansowe oraz w roku poprzedzającym rok obrotowy, nie przekroczyły co najmniej dwóch z trzech następujących wielkości:
a) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej 350.000 euro,
b) przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów za dany rok obrotowy stanowiły równowartość 700.000 euro,
c) średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło 10 osób.
Z uproszczeń skorzystają również stowarzyszenia, związki zawodowe, organizacje pracodawców, izby gospodarcze, fundacje, organizacje dobroczynności i opieki społecznej, przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych – jeżeli nie prowadzą one działalności gospodarczej, a także osoby fizyczne, spółki jawne, partnerskie, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży nie przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy 2.000.000 euro.
Zmiany pozwolą na sporządzanie znacznie skróconego sprawozdania finansowego składającego się jedynie z podstawowych informacji w bilansie i rachunku zysków i strat, zwolnienie z obowiązku sporządzania informacji dodatkowej oraz sprawozdania z działalności jednostki, jeżeli niektóre (konieczne) informacje zostaną zamieszczone w informacjach uzupełniających do bilansu.
Sporządzanie uproszczonych sprawozdań finansowych przez jednostki mikro nie będzie obligatoryjne, o skorzystaniu z tej możliwości decydować będzie organ zarządzający spółką.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.konfederacjalewiatan.pl, stan z dnia 13 sierpnia 2013 r.
Data publikacji: 13 sierpnia 2013 r.

Za zmianami w urlopach rodzicielskich idą zmiany kodów świadczenia/przerwy

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
W dniu 17 czerwca 2013 r. zostały wprowadzone zmiany w urlopach z tytułu rodzicielstwa. Została również zróżnicowana wysokość zasiłku macierzyńskiego należnego za okres urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego, czy urlopu rodzicielskiego (w zależności od terminu i treści wniosku). Obecnie resort pracy chce dostosować kody świadczenia/przerwy do wprowadzonych wcześniej zmian.
Zgodnie z ustawą z dnia 28 maja 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 675), która weszła w życie 17 czerwca 2013 r., zasiłek macierzyński przysługuje również przez okres urlopu rodzicielskiego. Zasiłek macierzyński przysługuje więc osobom korzystającym z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego oraz urlopu rodzicielskiego.
Obecnie resort pracy w celu poprawnej identyfikacji i wyrównywania zasiłków macierzyńskich przysługujących za poszczególne okresy chce dostosować kody świadczenia/przerwy do wprowadzonych wcześniej zmian.
Przygotował w tym celu projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia wzorów zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, imiennych raportów miesięcznych i imiennych raportów miesięcznych korygujących, zgłoszeń płatnika, deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących, zgłoszeń danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oraz innych dokumentów. Projektowane rozporządzenie zmienia kody świadczenia/przerwy 311 i 315 oraz wprowadza 319, 320, 325, 326 – ma to umożliwić identyfikację i wyrównywanie zasiłków macierzyńskich wypłacanych zarówno przez ZUS jak i przez płatników składek. Nowe kody świadczenia/przerwy zostały ustalone również dla urlopu ojcowskiego (327, 328).
Planuje się, aby zmiany weszły w życie 1 września 2013 r.
Opracowanie: Weronika Adamczyk
Źródło: www.rcl.gov.pl, stan z dnia 9 sierpnia 2013 r.
Data publikacji: 9 sierpnia 2013 r.

Refakturowanie kosztów ubezpieczenia jest zwolnione z VAT

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Refakturowanie kosztów ubezpieczenia na dzierżawców lokali korzysta ze zwolnienia w VAT. Obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych.
Generalną zasadą jest, iż fakturowanie usług oznacza, iż podatnik nabył tę usługę w swoim imieniu, lecz na rzecz podmiotu trzeciego. Wynika to z treści art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u. Norma ta stanowi, iż w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Skoro podatnik świadczy sam usługę ubezpieczeniową, to stosuje do niej odpowiedni sposób opodatkowania, czyli stawkę zwolnioną. Usługi ubezpieczeniowe korzystają ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37 u.p.t.u. Z normy tej wynika, iż zwalnia się z podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji. Z przepisów u.p.t.u. nie wynika, aby to zwolnienie miało charakter podmiotowy.
Sytuacja refakturowania usług ubezpieczenia towarzyszących dzierżawie lokali zbliżona jest do refakturowania kosztów ubezpieczenia przy leasingu samochodów. Polskie sądownictwo opowiedziało się za usługą kompleksową, a więc opodatkowaniem według stawki 23% (uchwała NSA z dnia 8 listopada 2010 r., I FPS 3/10), jednakże Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TS UE, wcześniej ETS) orzekł w wyroku z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11, iż „usługa ubezpieczenia przedmiotu leasingu i usługa leasingu co do zasady stanowią usługi odrębne i niezależne do celów podatku od wartości dodanej”. Moim zdaniem, tak samo należy traktować kwestie refakturowania usług ubezpieczenia na najemców lokali w centrum handlowych.
Obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 4 lub ust. 11 u.p.t.u., tzn. według zasad ogólnych, albo w związku z wykonaniem usługi, a najczęściej w momencie pobrania zapłaty przed wykonaniem usługi.
Michał Wojtas
Vademecum Głównego Księgowego
Data publikacji: 19 sierpnia 2013 r.

Prezydent podpisał zmiany w czasie pracy: ustawa wejdzie w życie już w sierpniu

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
W czwartek 1 sierpnia br. Prezydent podpisał ustawę o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych. W ustawie przewidziano krótkie vacatio legis – 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw. Ogłoszenie, zgodnie z przepisami, musi nastąpić niezwłocznie. Oznacza to, że przepisy wprowadzające zmiany w czasie pracy mogą wejść w życie już w sierpniu.
Ustawa przewiduje możliwość wydłużenia okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy. Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w ustawie, wydłużenie okresu odbywać się będzie w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi albo przedstawicielami pracowników, a kopia porozumienia zawartego w tej sprawie przekazywana będzie właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy. Zmiany wprowadzane tą ustawą są korzystne dla przedsiębiorców, bo pozwalają im efektywniej i racjonalniej gospodarować zasobami pracy bez wzrostu kosztów.
Ustawa wprowadza także m.in. pojęcie ruchomego czasu pracy, który może być korzystny dla pracowników, ponieważ pozwala na ustalanie rozkładów czasu pracy przewidujących różne godziny rozpoczynania pracy w poszczególnych dniach, jak również rozpoczynanie pracy nie o określonej godzinie, lecz we wskazanym przedziale czasowym. Na takim rozwiązaniu mogą skorzystać np. rodzice wychowujący dzieci. Dzięki tej zmianie zniknie problem tzw. powtórnego rozpoczynania pracy w tej samej dobie.
Sama Kancelaria Prezydenta, realizując projekt „Kancelaria Prezydenta przyjazna rodzicom”, wprowadziła takie udogodnienia organizacyjne, umożliwiające pracownikom godzenie pracy zawodowej z rodzicielstwem, poprzez właśnie elastyczne rozpoczynanie pracy między godz. 7:00 a 9:30.
Kancelaria Prezydenta przyglądała się projektowi ustawy na każdym etapie jego procedowania i nie dostrzegła zagrożeń konstytucyjnych, jak również zagrożeń zarówno dla pracowników, jak i pracodawców. Z uwagą analizowane były także opinie wyrażone przez centrale związkowe w liście do Prezydenta RP.
Opracowanie: Weronika Adamczyk
Źródło: www.prezydent.pl, stan z dnia 2 sierpnia 2013 r.

Nowelizacja ustawy o VAT uchwalona przez Sejm

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Lewiatan poparł nowelizację ustawy o VAT uchwaloną przez Sejm
Uchwalona przez Sejm nowelizacja ustawy o VAT i Ordynacji podatkowej ułatwi walkę z wyłudzeniami i oszustwami podatkowymi w handlu stalą, paliwami i złotem, czyli tzw. towarami wrażliwymi, chociaż jej niektóre zapisy budzą wątpliwości – uważa Konfederacja Lewiatan.
Uchwalone przepisy są reakcją na coraz częstsze oszustwa podatkowe i wyłudzenia podatku VAT w obrocie tzw. towarami wrażliwymi (stal, paliwa, złoto). Konfederacja Lewiatan popiera działania mające ograniczyć występowanie nieuczciwych zachowań w zakresie rozliczeń podatku VAT, obserwowanych w obrocie towarami wrażliwymi. Brak działań, mających powstrzymać narastanie zjawisk patologicznych spowodowało zaburzenie zasad funkcjonowania rynku. Przedsiębiorcy z branż objętych ograniczeniami wynikającymi z uchwalonej ustawy alarmowali, że szara strefa nie pozwala na prowadzenie uczciwego biznesu, a co za tym idzie utrzymywania rozwoju kraju i jakże cennych w okresie spowolnienia miejsc pracy w firmach będących stabilnymi pracodawcami, rzetelnie realizującymi swoje zobowiązania wobec Państwa i innych przedsiębiorców.
Ustawa wprowadza tzw. odwrotne obciążenie na obrót wyrobami stalowymi, odpadami zawierającymi metal, odpadami z papieru, tektury i innymi surowcami wtórnymi. Oznacza to, że to nabywcy tych towarów, a nie sprzedawcy, zobowiązani będą do rozliczenia podatku VAT. Mechanizm ten „sprawdził się” w stosunku do nadużyć wcześniej występujących w obrocie złomem. Ponadto ustawa wprowadza nieznane dotąd rozwiązanie solidarnej odpowiedzialności nabywcy za zobowiązania podatkowe sprzedawcy wyrobów stalowych oraz paliw, jeżeli wartość nabytych od jednego podmiotu towarów przekroczy w danym miesiącu 50.000zł, a podatnik wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że kwota podatku przypadająca na transakcję nie zostanie przez sprzedawcę zapłacona. Regulacja ta, jest co do zasady rozwiązaniem niekorzystnym dla podatników, gdyż nakłada kolejne ryzyko gospodarcze, trudne do zdiagnozowania. Niemniej wyłączone z jego obowiązywania zostały nabycia dokonane na stacjach paliw, a podatnikom uczciwym umożliwiono uwolnienie się od odpowiedzialności poprzez złożenie np. kaucji gwarancyjnej.
Ostatnim elementem ustawy mającej przeciwdziałać oszustwom podatkowym jest ograniczenie możliwości stosowania kwartalnego rozliczenia podatku VAT. Co do zasady przywilej ten utracą podmioty które, w jednym miesiącu dokonają dostawy towarów wrażliwych na kwotę przekraczającą 50.000 zł. Prawa do kwartalnego rozliczenia nie utracą natomiast te podmioty, u których sprzedaż towarów wrażliwych nie przekroczy 1% wartości całości ich sprzedaży, nawet gdy wyniesie ona ponad 50.000 zł. Utrzymanie możliwości rozliczeń kwartalnych podmiotom, u których sprzedaż towarów wrażliwych stanowi marginalną działalność, było oczekiwane przez przedsiębiorców. Wątpliwości budzi jednak wysokość tego limitu, w ocenie ekspertów Konfederacji przyjęcie limitu na poziomie np. 10% wartości sprzedaży również wykluczyłoby ryzyko nadużyć, a objęło większą grupę podatników i dawałby większy „komfort” podmiotom dokonującym dostaw towarów wrażliwych w zakresie ciągłego monitorowania udziału sprzedaży tych towarów, być może w przyszłości limit ten uda się zwiększyć.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Źródło: www.konfederacjalewiatan.pl, stan z dnia 31 lipca 2013 r.
Data publikacji: 31 lipca 2013 r.

Przedsiębiorcy krytykują ograniczenie prawa do kwartalnego rozliczania VAT

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator
Zdaniem Konfederacji Lewiatan, ograniczenie prawa do stosowania kwartalnych okresów rozliczeniowych VAT dla przedsiębiorstw, które dokonują tylko marginalnego obrotu towarami „wrażliwymi”, wpłynie niekorzystnie na działalność wielu firm.
Celem nowelizacji ustawy o VAT jest zwiększenie skuteczności walki z oszustami, której oczekują przede wszystkim uczciwi przedsiębiorcy. Jedną z metod osiągnięcia tego celu ma być ograniczenie prawa do stosowania kwartalnych okresów rozliczeniowych VAT dla podmiotów, które dokonują obrotu towarami określonymi jako „wrażliwe”, np. niektóre wyroby stalowe, paliwa. Restrykcję tę nałożono również na podmioty, u których ze względu na zakres prowadzonej działalności transakcje dotyczące towarów „wrażliwych” stanowią jedynie marginalną część obrotu.
Nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług zakłada utratę prawa do kwartalnych rozliczeń VAT niezależnie od faktycznego zagrożenia wystąpienia ryzyka wyłudzeń podatkowych. Utrata prawa ma następować niezależnie od tego, czy obrót towarami „wrażliwymi” stanowi główną lub chociażby istotną część działalności danego podatnika, ale również gdy udział obrotu takimi wyrobami ma charakter marginalny, a więc wykluczający ryzyko jakichkolwiek nadużyć.
Odebranie prawa do kwartalnego rozliczania VAT przełoży się na wzrost kosztów administracyjnych, zwłaszcza u podatników, którzy w każdym z miesięcy dokonują milionów transakcji, w tym głównie na rzecz konsumentów. Skutkować to będzie też zwiększonym zaangażowaniem organów skarbowych, bowiem konieczność „powrotu” do miesięcznego rozliczenia VAT i comiesięcznego składania deklaracji VAT spowoduje zwiększenie liczby popełnianych błędów, a w konsekwencji wzrost liczby składanych deklaracji korygujących i konieczność ich analizy.
Nowe rozwiązanie ma dotyczyć podatników, u których wielkość obrotu towarami wrażliwymi przekraczała 50 tys. zł (bez kwoty VAT). Konfederacja Lewiatan proponuje, aby ograniczenie stosowania kwartalnego rozliczenia VAT nie objęło również tych firm, u których wielkość obrotu towarami wrażliwymi nie przekracza 10 proc. wszystkich realizowanych transakcji. Niezgodne z logiką i doświadczeniem życiowym jest doszukiwanie się ryzyk dotyczących mniej niż 10 proc. wolumenu realizowanych transakcji. Byłoby „nieopłacalne”, aby dla przeprowadzenia „oszukańczych” transakcji dokonać dodatkowo dziesięciokrotnie większej liczby transakcji „uczciwych”.
Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP
Źródło: www.konfederacjalewiatan.pl, stan z dnia 29 lipca 2013 r.
Data publikacji: 29 lipca 2013 r.

MPiPS uruchomiło nową stronę dotyczącą urlopu rodzicielskiego

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej uruchomiło nową stronę  www.rodzicielski.gov.pl. Stronę podzielono na zakładki tematyczne: mama, tata, kalendarz urlopów, rodzice adopcyjni, rodzice w pracy oraz żłobek i inne formy opieki.

Strona ma pomóc wszystkim zainteresowanym w uzyskaniu odpowiedzi na pytania dotyczące zmian nowelizacji kodeksu pracy, wydłużającej urlopy dla rodziców. Dodatkowo użytkownicy – przy pomocy formularza zamieszczonego na stronie – mogą zadać pytanie z zakresu problematyki uprawnień związanych z rodzicielstwem.

Źródło:  www.mpips.gov.pl, stan z dnia 3 czerwca 2013 r.

Data publikacji: 8 lipiec 2013 r.

 

 

Senat przyjął ustawę uelastyczniającą czas pracy

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator

Senat przyjął 4 lipca 2013 r. nowelizację Kodeksu pracy, wydłużającą do roku okres rozliczeniowy czasu pracy oraz wprowadzającą obowiązek sporządzania harmonogramów czasu pracy. Zgodnie z przyjętą przez Senat poprawką, pracodawca nie będzie miał jednak obowiązku sporządzania rozkładu czasu pracy, jeżeli na pisemny wniosek pracownika stosuje do niego ruchomy czas pracy albo ustali mu indywidualny rozkład czasu pracy.

Wydłużenie okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy możliwe będzie w każdym systemie czasu pracy. Musi być to jednak uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technicznymi lub dotyczącymi organizacji pracy. Muszą być ponadto zachowane ogólne zasady dotyczące ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.

Harmonogram czasu pracy będzie mógł być sporządzany na okresy krótsze niż okres rozliczeniowy, obejmujące jednak co najmniej 2 miesiące. Pracodawca będzie musiał ponadto przekazać ten harmonogram pracownikowi co najmniej na 2 tygodnie przed rozpoczęciem pracy w okresie, którego harmonogram dotyczy. Zgodnie z przyjętą przez Senat poprawką, pracodawca nie będzie miał jednak obowiązku sporządzania rozkładu czasu pracy, jeżeli na pisemny wniosek pracownika stosuje do niego ruchomy czas pracy albo ustali mu indywidualny rozkład czasu pracy.

Drugim rozwiązaniem przewidzianym przez ustawę jest możliwość rozpoczynania pracy w różnych godzinach. Rozkład czasu pracy będzie mógł przewidywać różne godziny rozpoczynania pracy lub przedział czasu, w którym pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy. Nie będzie to stanowiło powstawania godzin nadliczbowych w przypadku ponownego wykonywania pracy w tej samej dobie. Rozpoczynanie pracy w różnych godzinach nie może jednak naruszać prawa pracownika do odpoczynku dobowego oraz tygodniowego.

Ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Opracowanie: Weronika Adamczyk

Źródło:  www.mpips.gov.pl,  www.senat.gov.pl, stan z dnia 5 lipca 2013 r.

Data publikacji: 5 lipca 2013 r.

ZUS: informacja o stanie konta ubezpieczonego w nowej szacie

Opublikowano , zaktualizowano przez @administrator

ZUS: informacja o stanie konta ubezpieczonego w nowej szacie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych rozpoczyna wysyłkę Informacji o stanie konta ubezpieczonego za lata 2011 i 2012. Informacja ma zmienioną szatę graficzną oraz dołączoną wkładkę edukacyjną informującą o najważniejszych elementach obecnego systemu emerytalnego.

Informacja o stanie konta zawiera dane o wysokości:

1) zwaloryzowanego kapitału początkowego,

2) zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne,

3) składek na ubezpieczenie emerytalne w wysokości nominalnej w podziale na miesiące (za rok 2011 i 2012),

4) składek zaewidencjonowanych na subkoncie,

5) zwaloryzowanych składek na subkoncie,

6) hipotetycznej emerytury,

7) składek na OFE.

Wszystkie dane zawarte w Informacji są dostępne on-line na Platformie Usług Elektronicznych (pue.zus.pl), do której wgląd jest całkowicie bezpłatny i w pełni bezpieczny.

Opracowanie: Weronika Adamczyk

Źródło:  www.zus.pl, stan z dnia 1 lipca 2013 r.

Data publikacji: 1 lipca 2013 r.