Przekazywane wpłaty na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON), bądź na zakładowy fundusz aktywności (ZFA), odpowiadające środkom uzyskanym ze zwolnienia od podatku od nieruchomości, nie mogą stanowić kosztów podatkowych w momencie przekazania ich na tego rodzaju fundusz. Tak stwierdził Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 5 marca 2010, DD6/8213/165/KWW/09/BMI9/11871, LEX nr 27427.
Zgodnie z ogólną zasadą, wynikającą z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT (i odpowiednio art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT) odpisy i wpłaty na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. W drodze wyjątku powołane przepisy dopuszczają jednak zaliczenie wpłat na fundusze do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów wyraźnie określają odrębne ustawy. Jakkolwiek ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późń. zm.) nakazuje podatnikowi by tworzył ZFRON i ZFA i dokonywał na nie wpłat to jednak nie są to fundusze tworzone w ciężar kosztów. O ile więc brak jest podstaw do zaliczenia do kosztów podatkowych uzyskanych środków z wymienionego zwolnienia podatkowego w momencie ich przekazania na ZFRON (ZFA), to nie ma przeszkód, aby tymi kosztami były u prowadzącego zakład pracy chronionej (zakład aktywności zawodowej) wydatki sfinansowane z tego funduszu (w tym pochodzące ze środków z tego zwolnienia). W przypadku wydatków inwestycyjnych, kosztami tymi będą odpisy amortyzacyjne.
Michał Malinowski
Redakcja Publikacji Elektronicznych WKP