Różnice kursowe od 1 stycznia

W przypadku nabycia/sprzedaży środków pieniężnych w walucie obcej przy ustalaniu wartości podatkowych różnic kursowych powinien być uwzględniony faktycznie zastosowany kurs waluty.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.p., odpowiednio przychód lub koszt podatkowy stanowią tzw. różnice kursowe od własnych środków pieniężnych – czyli różnice, które powstają w przypadku, gdy „wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa/niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych”.

Według znowelizowanego art. 15a ust. 4 u.p.d.o.p. od 1 stycznia 2012 r. przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień”. Faktycznie zastosowany kurs waluty powinien być zatem uwzględniony przy ustalaniu wartości podatkowych różnic kursowych jeżeli:

– dochodzi do nabycia/sprzedaży środków pieniężnych w walucie obcej (czyli np. spółka sprzedaje bankowi środku pieniężne w walucie obcej zgromadzone na walutowym rachunku bankowym albo spółka nabywa od banku środki pieniężne w walucie obcej), oraz

– uregulowanie należności w walucie obcej lub zapłata zobowiązania w walucie obcej wiąże się z przewalutowaniem.

W pozostałych przypadkach różnice kursowe powinny być wyliczane przy zastosowaniu kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego.

Data publikacji: 17 lutego 2012 r.