Określa je ustawa z 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1265) . Zasadnicze novum w ustawie to regulacje dotyczące minimalnej stawki godzinowej dla przyjmujących zlecenie oraz świadczących usługi. Nowy art. 8a ust. 1 ustawy wprowadza minimalną stawkę za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług. Będzie ona miała zastosowanie do wszystkich umów objętych zakresem ustawy, bez względu na sposób ustalania wynagrodzenia (wg stawki godzinowej, dziennej, tygodniowej, miesięcznej). W 2017 r. wysokość wynagrodzenia za godzinę wyniesie 12 zł. Mechanizm ustalania jego wysokości będzie wynikał ze zwaloryzowania kwoty 12 zł o wskaźnik wynikający z podzielenia wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonej na 2017 r., przez wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującą w 2016 r. Dla kolejnych lat wysokość tej stawki będzie obliczana przy zastosowaniu analogicznego mechanizmu. Stawki będą ogłaszane do 15 września w Dzienniku Urzędowym lub w rozporządzeniu Rady Ministrów.
Ustawa wprowadza zasady ustalania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług. Co do zasady powinna to ustalać umowa stron. W razie braku takich ustaleń, zleceniobiorca przedkłada w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej (w terminie poprzedzającym termin wypłaty wynagrodzenia), informację o liczbie godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług.
Jeśli strony zawarły umowę ustnie wówczas zleceniodawca przed rozpoczęciem wykonania zlecenia lub świadczenia usług potwierdza zleceniobiorcy w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej ustalenia co do sposobu potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub usługi. Jeśli tego zabraknie wystarczy, że zleceniobiorca złoży odpowiednie oświadczenie o liczbie przepracowanych godzin przed wypłatą wynagrodzenia.
Na etapie konsultacji społecznych znajduje się rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców, autorstwa ministra rozwoju. Zmiany zawarte w tej kompleksowej propozycji mają zacząć obowiązywać w 2017 r. Przede wszystkim ma usunąć bariery w zatrudnianiu pracowników. Zgodnie z projektem, regulamin wynagradzania i regulamin pracy będą musieli wdrożyć przedsiębiorcy zatrudniający co najmniej 50 pracowników, a nie jak jest obecnie, 20. Podobnie, tylko firmy zatrudniające co najmniej 50 pracowników będą musiały stworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.
Projekt zakłada wydłużenie terminów na składanie przez pracowników powództw z zakresu prawa pracy związanych z wypowiedzeniem umowy o pracę, przywróceniem do pracy lub odszkodowaniem oraz żądaniem nawiązania stosunku pracy. Zgodnie z obecnym art. 264 kodeksu pracy pracownik może odwołać się od wypowiedzenia umowy do sądu pracy w ciągu 7 dni od doręczenia mu oświadczenia pracodawcy. Jeśli żąda przywrócenia do pracy lub odszkodowania oraz nawiązania umowy o pracę, wówczas termin wniesienia powództwa wynosi 14 dni od otrzymania zawiadomień lub od wygaśnięcia umowy o pracę.
Rząd proponuje zmianę art. 264 Kodeksu pracy poprzez wprowadzenie 14-dniowego terminu na złożenie odwołania do sądu pracy od wypowiedzenia umowy o pracę, żądania przywrócenia do pracy lub odszkodowania oraz nawiązania umowy o pracę.
Agnieszka Rosa