Uruchomienie linii produkcyjnej

Linię technologiczną należy przyjąć na stan środków trwałych w momencie rozpoczęcia produkcji wyrobów stanowiących przedmiot sprzedaży, z ewentualnym wyłączeniem okresu, w których linia technologiczna była poddawana testom przedprodukcyjnym. Koszty powstałe w wyniku testowania środka trwałego podlegają aktywowaniu, zwiększając wartość początkową tego składnika majątku. Jeżeli produkty powstające na etapie testowania podlegają sprzedaży, wówczas przychody uzyskane w wyniku ich sprzedaży zmniejszają wartość początkową środka trwałego. W takim przypadku, wszelkie koszty wytworzenia próbnej produkcji zwiększą wartość początkową przedmiotowego środka trwałego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) – dalej u.o.r. – przez środki trwałe rozumie się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby działalności podstawowej jednostki. Zatem uruchomienie na linii produkcji danego asortymentu wyrobów należy traktować jako moment oddania środka trwałego do użytkowania, ze wszystkimi tego konsekwencjami tzn. np. naliczaniem odpisów amortyzacyjnych. Moment oddania środka trwałego do użytkowania może poprzedzić etap testowania, w trakcie którego powstają produkty. Środek trwały w fazie testowania, choć jest kompletny i wytwarza produkty nie jest jeszcze uważany za zdatny do użytkowania. Dopiero rozpoczęcie produkcji po zakończeniu etapu testów oznacza moment oddania środka trwałego do użytkowania. Na etapie prowadzenia testów próbnych jednostka zwiększa wartość początkową środka trwałego o wartość kosztów poniesionych na wytworzenie tej produkcji, a pomniejsza o przychody uzyskane ze sprzedaży tej produkcji. Rozwiązanie takie jest zgodne z art. 28 ust. 8 u.o.r. oraz zapisami § 17 pkt e Międzynarodowego Standardu Rachunkowości nr 16 „Rzeczowe aktywa trwałe”, do którego możemy się w tym przypadku odnieść na bazie art. 10 ust. 3 u.o.r. Produkcja próbna z natury rzeczy nie osiąga takich rozmiarów, by marże zrealizowane na jej sprzedaży przewyższyły koszty wytworzenia środka trwałego. Jeśli nawet taka sytuacja hipotetycznie wystąpiła to oznaczałoby to, że wartość początkowa środka trwałego została zrealizowana (pokryta korzyściami ekonomicznymi).

Nakłady, które jednostka ponosi celem zwiększenia parametrów użytkowych środka trwałego należy traktować jako ulepszenie. Nakłady te powinny zwiększać wartość środka trwałego „etapami”, tj. po ukończeniu prac nad kolejnymi podzespołami.

W sytuacji, kiedy rozbudowa linii prowadzona jest w sposób ciągły jednostka powinna określić etapy prac, których zakończenie będzie powodować istotną zmianę parametrów użytkowych i funkcjonalności danego środka trwałego i w takich przedziałach czasu zwiększać wartość początkową środka trwałego. Analiza taka w szczególności powinna być przeprowadzana na każdy dzień bilansowy.

Data publikacji: 4 czerwca 2012 r.